Hırsızlığa teşebbüs - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/2731 Esas 2015/4562 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2731
Karar No: 2015/4562
Karar Tarihi: 24.06.2015

Hırsızlığa teşebbüs - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/2731 Esas 2015/4562 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir kamyonun yakıt depo kapağını açmaya çalışırken tanığın bağırması üzerine kaçmıştır. Mahkeme, sanığın suçun teşebbüs aşamasında kaldığı gerekçesiyle TCK’nın 35. maddesi yerine TCK’nın 29. maddesi olduğu yerine yanlış yazılmıştır. Sanığa tekerrüre esas olan bir mahkeme kararı esas alınarak ceza verilmiştir. Ayrıca, sanığın yargılama giderleri yükletileceği yerde, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğu göz önüne alınarak yükletilmemiştir. Kararın sonunda sanığın cezalarının düzeltilerek onanması ve yargılama giderlerinin Devlet hazinesine yüklenmesi kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri olarak TCK’nın 142/1-e maddesi, 35. ve 29. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesi, 6352 sayılı yasanın 100. maddesi, CMK’nın 324. maddesi, ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesi gösterilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2015/2731 E. , 2015/4562 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlığa teşebbüs
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın suç tarihinde mağdurun kamyonunun kilitli olduğu belirlenemeyen yakıt depo kapağını açmaya zorlarken tanığın bağırması üzerine kaçtığının anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin TCK"nın 142/1-e maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerekli ise de, sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamış ve sanık hakkında suçun teşebbüs aşamasında kaldığından bahisle indirim yapılırken TCK’nın 35. maddesi yerine TCK’nın 29. maddesi olarak yanlış yazılması, uygulama doğru yapılmakla mahallinde düzeltilmesi olanaklı yazım hatası kabul edilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun, ... tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi ile yapılan uygulamada, tekerrüre esas olmayan 25.09.2003’de infaz edilen Bursa 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.06.2001 tarih ve 2002/632 Esas, 2003/383 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması,
2- Sanık ...’nin sarfına sebebiyet verdiği 17,50 TL yargılama giderinin, 6352 sayılı yasanın 100. maddesi ile CMK"nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğunun ve bu nedenle sanığa yargılama gideri olarak yükletilmeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle ve tebliğname uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bölüm ile yargılama giderleri ile ilgili bölüm çıkarılarak yerine ""Sanığın sarfına sebebiyet verdiği 17,50 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi uyarınca Devlet hazinesine yüklenmesine” cümlesinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.