Tebliğname No : 3 - 2013/236670
MAHKEMESİ : Uşak 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 21/01/2013
NUMARASI : 2011/284 (E) ve 2013/16 (K)

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığın diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanığın katılanı bıçakla yaralaması, bıçaklandıktan sonra kaçmaya başlayan katılanın düşmesi, Uşak Adli Tıp Şubesince tanzim olunan 12.11.2012 tarihli raporda katılandaki kemik kırığının düşmek suretiyle meydana geldiğinin açıkça beyan edilmesi karşısında sanığın üzerine atılı kemik kırığı meydana gelecek şekilde kasten yaralama suçu hakkında 5237 sayılı TCK"nin 21/2. maddesince olası kastın uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılmaması,
2) Sanığın savunmasında olay günü katılan ile beraber alkol aldıklarını, alkolün etkisi ile katılanın kendisine tokat attığını beyan etmesi, mahkemece dinlenen tanıkların beyanlarında katılanın sanığa tokat attığını doğrulamaları karşısında Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238-367 sayılı Kararı uyarınca ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının tespit edilip edilmeyeceği araştırılarak sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29/1. maddesinde haksız tahrikin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
3) Katılanda meydana gelen kırığın hayati fonksiyonlara etkisinin orta 3. derece olduğunun Uşak Devlet Hastanesince tanzim olunan 17.05.2011 tarihli raporda açıkça belirtilmesi karşısında sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesince belirlenen temel cezada TCK"nin 87/3. maddesince artırım yapılırken kırığın derecesi ile TCK"nin 3. maddesince orantılı olarak artırım yapılması gerektiği gözetilmeyerek yazılı şekilde 1/6 oranında artırım yapılmak suretiyle eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca CMUK’un 326/son maddesince sanığın kazanılmış hakkı dikkate alınarak, isteme uygun olarak BOZULMASINA, 29.06.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.