Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - kamu malına zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/1457 Esas 2020/5852 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanıklar hakkında mala zarar verme ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Sanık ..."ın tekerrüre esas alınan Aksaray Ağır Ceza Mahkemesinin 16/11/2012 gün ve 2012/179 Esas, 2012/262 Karar sayılı ilamındaki mahkûmiyetin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olması ve 18/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"la yeniden düzenlenen TCK’nın 191. maddesi ile aynı Kanun’la 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası gereğince uyarlanması sonucu "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" ve koşulları gerçekleştiğinde CMK"nın 231. maddesinin 10. fıkrası uyarınca "davanın düşmesine" karar verileceğinin öngörülmesi nedeniyle tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun ve yine 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının sanıklar hakkında uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Sanık ..."ın tekerrüre esas alınan Aksaray Ağır Ceza Mahkemesinin 16/11/2012 gün ve 2012/179 Esas, 2012/262 Karar sayılı ilamındaki mahkûmiyetin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olması ve 18/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"la yeniden düzenlenen TCK’nın 191. maddesi ile aynı Kanun’la 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası gereğince uyarlanması sonucu "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" ve koşulları gerçekleştiğinde CMK"nın 231. maddesinin 10. fıkrası uyarınca "davanın düşmesine" karar verileceğinin öngörülmesi nedeniyle tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun ve yine 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının sanıklar hakkında uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, yapılan duruşmaya toplanan delillere mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun oluşan kanaat ve takdirine göre sanık ..."ın temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanıklar hakkında TCK"nın 142/2-h, 143 ve 35. maddeleri uyarınca belirlenen 3 yıl 9 ay hapis cezasından aynı Kanun"un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken, "3 yıl 1 ay 15 gün" yerine hesap hatası sonucu "2 yıl 13 ay 15 gün" hapis cezasına hükmolunarak sanıklar hakkında eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 1412 sayılı Yasa"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı Yasa"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h, 143 ve 35. maddeleri uyarınca belirlenen 3 yıl 9 ay hapis cezasından, aynı Kanun"un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılarak sanıkların 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına karar verilmek suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.