MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay"ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Kullanım kadastrosu sonucunda ... Köyü çalışma alanında bulunan 138 ada 10 parsel sayılı 54.047,00 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz, kadastro tutanağının beyanlar hanesine, 6831 sayılı Yasa"nın 2/B maddesi uyarınca orman sınırları dışına çıkarıldığı ve ... oğlu ..."ün fiili kullanımında bulunduğu şerhi yazılarak ... adına tescil edilmiş, 2011 yılında yapılan güncelleme çalışmaları ile taşınmaz, 138 ada 12, 13 ve 14 parsel sayılı davaya konu taşınmazlara ifraz edilerek kullanıcı şerhi kaldırılmıştır. Davacı ..., taşınmazın kendi fiili kullanımında bulunduğu iddiasına dayanarak dava açmıştır. Mahkemece yapılan yargılama sonunda davadan feragat nedeniyle esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içeriğine, toplanan delillere, kararda yazılı gerektirici nedenlere delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre sair temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak, davacı vekili 06.03.2014 tarihli dilekçe ile davadan feragat ettiklerini bildirmiştir. HMK"nın 307, 309 ve 311. maddelerine göre kabul ve feragat, davayı sona erdiren taraf işlemlerinden olup, kesin hükmün sonuçlarını doğurmaktadır. Hal böyle olunca; Mahkemece feragat nedeniyle davanın reddine karar verilmesi gerekirken "esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına" karar verilmiş olması isabetsiz ise de, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm fıkrasının 1 numaralı bendinde yer alan "esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına" sözlerinin hükümden çıkarılmasına, yerine "davanın REDDİNE" sözlerinin yazılmasına ve hükmün DÜZELTİLEN bu şekliyle ONANMASINA, 08.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.