Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2015/1490 Esas 2015/5770 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Konya 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 18/11/2014
NUMARASI : 2014/545-2014/644

Taraflar arasındaki davada Konya 2. Tüketici Mahkemesi ve Konya 1. Asliye Hukuk Mahkemesince ayrı ayrı görevsizlik kararı verilmesi nedeni ile yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Dava, gayrimenkul satış sözleşmesi gereğince süresinde teslim edilmeyen taşınmaz nedeniyle davalıya ödenen bedelin ve cezai şartın davalıdan tahsili istemine ilişkindir.
Tüketici Mahkemesince, uyuşmazlığın 4077 sayılı Kanundan kaynaklanmadığı belirtilerek görevsizlik yönünde hüküm kurulmuştur.
Asliye hukuk mahkemesi ise, uyuşmazlığın 4077 sayılı Kanun kapsamında kaldığı gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiştir.
4822 sayılı Kanun ile değişik 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun Amaç başlıklı 1. maddesinde kanunun amacı açıklandıktan sonra kapsam başlıklı 2. maddesinde “Bu kanun, birinci maddesinde belirtilen amaçlarla mal ve hizmet piyasalarında tüketicinin taraflardan birini oluşturduğu her türlü tüketici işlemini kapsar” hükmüne yer verilmiştir. Kanunun 3. maddesinde mal; alışverişe konu olan taşınır eşyayı, konut ve tatil amaçlı taşınmaz malları ve elektronik ortamda kullanılmak üzere hazırlanan yazılım, ses, görüntü ve benzeri gayri maddi malları, hizmet; bir ücret veya menfaat karşılığında yapılan mal sağlama dışındaki her türlü faaliyeti ifade eder. Satıcı; kamu tüzel kişileri de dahil olmak üzere ticari veya mesleki faaliyetleri kapsamında tüketiciye mal sunan gerçek veya tüzel kişileri kapsar. Tüketici ise bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişiyi ifade eder şeklinde tanımlanmıştır.
Bir hukukî işlemin 4077 sayılı Kanun kapsamında kaldığının kabul edilmesi için Kanunun amacı içerisinde yukarıda tanımları verilen taraflar arasında mal ve hizmet satışına ilişkin bir hukukî işlemin olması gerekir.
Somut olayda; davacı, gayrimenkul satış sözleşmesi gereğince süresinde teslim edilmeyen taşınmaz nedeniyle davalıya ödenen bedelin ve cezai şartın davalıdan tahsilini talep etmektedir. Buna göre davacının 4077 sayılı Kanunda belirtilen “Tüketici” tanımına girdiği, davalı müteahhitin ise “satıcı” konumunda olduğu ve uyuşmazlığın bir tüketici işlemi olan taşınmaz satış vaadi sözleşmesinden kaynaklandığı anlaşılmakla, 4077 sayılı Kanun kapsamındaki uyuşmazlığın tüketici mahkemesinde görülüp sonuçlandırılması gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri gereğince Konya 2. Tüketici Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE, 12.06.2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.