Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden maliki olduğu 24 nolu bağımsız bölüme haksız olarak davalının kullanmak suretiyle müdahale ettiğini ileri sürerek elatmanın önlenmesi ve ecrimisile karar verilmesini istemiştir.
Davalı, taşınmazın eski eşi ve aynı zamanda davalının kız kardeşi olan L.Ö. tarafından kullanıldığını belirtip husumet ve esas yönünden davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, çekişme konusu taşınmazı davalının eski eşi ve çocuğu ile birlikte kullanmasının haksız olmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.

-KARAR-

Dava, bağımsız bölüme elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkin olup, mahkemece davanın reddine ilişkin verilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillere göre; davanın devamı sırasında 17.9.2007 tarihinde niza konusu taşınmazın mülkiyeti davacı L.tarafından dava dışı L.ya devredilmiş olup, yeni malik davada taraf olarak yer almadığından davacının aktif dava ehliyeti kalmadığı gözetilerek elatmanın önlenmesi istemi yönünden kurulan hüküm bu gerekçe ile ve sonucu itibariyle doğrudur. Davacının bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerinde değildir, reddine.
Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince; dava açıldığı tarihte niza konusu taşınmazın mülkiyeti davacıya ait olup, davalı M.’ın haklı ve geçerli bir neden olmaksızın elattığı anlaşıldığından davacı yararına ecrimisile hükmedilmesi kural olarak doğrudur.
Ancak davalı, eşi L.dan 9.8.2001 tarihinde kesinleşen kararla boşanmıştır. Yine davacı ile dava dışı davalının eski eşi L.arasında görülüp kesinleşen Trabzon 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 11.5.2006 tarih 2004/154 Esas- 2006/95 Karar sayılı ilamı ile L.’nın bu taşınmazda hakkı bulunduğu ve bunun bedele dönüştürüldüğü sabittir. Bu nedenle davalının, boşanma kararının kesinleştiği 9.8.2001 tarihine kadar olan kullanımında haksız olduğunu söyleme olanağı yoktur.
Hal böyle olunca, boşanma kararının kesinleştiği 9.8.2001 den dava tarihine kadar olan dönem için belirlenecek ecrimisile hükmedilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile ecrimisil istemi yönünden davanın reddine karar verilmesi doğru değildir.
Davacının bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.’ nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA,alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine 17.9.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.