İTİRAZ

Karşılıksız yararlanma suçundan, sanık ... hakkında yapılan duruşma sonunda; mahkumiyetine ilişkin Gaziantep 6.Asliye Ceza Mahkemesi"nce verilen 29.11.2018 tarih 2017/498 esas ve 2018/763 karar sayılı hükmün katılan vekili tarafından temyizi üzerine Dairemizin 13.01.2020 tarih ve 2019/2005 esas 2020/493 karar sayılı ilamı ile karşılıksız yararlanma suçundan kurulan hükmün düzelterek onanması yönündeki kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 05.02.2020 tarih ve 2019/28107 sayılı itiraz yazısı ile sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundna verilen hükmün katılan vekili tarafından süresinde temyiz edilmediği belirtilmek suretiyle ilgili suç hakkında verilen düzelterek onama kararının kaldırılarak ek kararın onanması kararı verilmesi yönündeki itirazla ilgili değerlendirme yapılmak üzerine dosya Dairemize gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:

TÜRK MİLLETİ ADINA KARAR

Her ne kadar 6723 sayılı Kanun ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca, bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçtiği 20.07.2016 tarihinden önce ilk derece mahkemelerinden verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1412 sayılı CMUK"un 305 ile 326. maddelerindeki temyiz hükümlerinin uygulanması gerektiği, anılan Kanunun 310. maddesi uyarınca bir haftalık temyiz süresinin geçerli olduğu anlaşılmakta ise de,
05.08.2017 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7035 sayılı Kanun"un 21. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 291. maddesinin 1. fıkrasında düzenlenen ve bölge adliye mahkemelerinin kararlarına karşı yedi (7) gün olarak öngörülen temyiz süresinin on beş (15) gün olarak değiştirildiği, 5271 sayılı CMK’ya eklenen geçici 1. madde hükmüne göre de, 05.08.2017 ve sonrasında verilen (ilk derece ve istinaf ayırımı yapılmaksızın bütün) kararlar hakkında yeni temyiz sürelerinin uygulanması gerektiğinin belirtildiği, ceza muhakemesinde “Derhal Yürürlük İlkesi” nin geçerli olduğu, bu ilke uyarınca değişiklik aleyhe olsa bile yürürlüğe girdiği günden itibaren bütün vakıalarda uygulanması gerektiği, kaldı ki değişikliğin sanık lehine bir değişiklik olduğu, esasen yürürlükten kaldırılmakla birlikte 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi dolayısıyla bir kısım kararlar yönünden yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 310. maddesi hükmünün bu değişiklikler karşısında “zımnen ilga” edildiğinin kabul edilmesi gerektiği düşüncelerinden hareketle temyiz süresinin on beş (15) gün olduğu belirlendiğinden 20.12.2018 tarihinde tefhim edilen hükmü 11. gün olan 31.12.2018 tarihinde temyiz eden katılan vekilinin temyiz isteminin süresinde olduğunun kabulünde herhangi bir isabetsizlik yoktur.
Nihayet, tereddütleri ortadan kaldırmak amacıyla 7035 sayılı Kanun"la eklenen geçici birinci maddesiyle; 5271 sayılı CMK"nın 291. maddesinde yapılan değişiklikler “bu kanunun (7035) yürürlüğe girdiği tarihte ve sonrasında verilen kararlar hakkında uygulanır” denilmek suretiyle doğrudan ya da istinaf sonrası ayrımı yapmaksızın bütün kararların yeni temyiz süresine, yani on beş (15) günlük temyiz süresine tabi olduğu açıkça vurgulanmıştır.
Dairemizin anılan kararında usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmaması nedeniyle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 05.02.2020 tarih ve 2019/28107 sayılı itiraz istemi yerinde görülmemiş olduğundan itirazın REDDİ ile 5271 sayılı CMK’nın 308/2. fıkrası uyarınca Dairemizin 13.01.2020 tarih ve 2019/2005 esas 2020/493 karar sayılı Bozma kararı ile ilgili itirazı incelemek üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na GÖNDERİLMESİNE, 16.03.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.