Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/19302 Esas 2020/2153 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/19302
Karar No: 2020/2153
Karar Tarihi: 05.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/19302 Esas 2020/2153 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında kasten yaralama suçu işlediği gerekçesiyle verilen mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Yapılan incelemeler sonucunda, sanığın daha önce işlediği suçlardan dolayı tekerrür hükümleri uygulanmış ancak bu hükmün yanlış kanun maddesi dikkate alınarak verildiği tespit edilmiştir. Sanığın tekerrüre esas alınması gereken ilam infaz aşamasında Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından belirlenecektir. Anayasa Mahkemesi tarafından 5237 sayılı TCK'nin bazı maddeleri iptal edilmiş olsa da bu durum infaz aşamasında dikkate alınacaktır. Bu nedenle, sanığın temyiz sebepleri reddedilmiş ve hüküm istenildiği gibi onanmıştır.
Detaylı kanun maddeleri:
- 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi: Tekerrür hükümleri.
- 5237 sayılı TCK'nin 58/7. maddesi: Tekerrüre esas alınacak mahkumiyetlerin belirlenmesi.
- 5237 sayılı TCK'nin 203/1. maddesi: Kasten yaralama suçunun cezasını belirler.
- 5237 sayılı TCK'nin 106/1-1. maddesi: Tehdit suçunun cezasını belirler.
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi: Uzlaşma kapsamına alınan suçlar ile ilgili düzenlemeler.
- 5271 sayılı CMK'nin 253. maddesi: İnfaz aşamasında dikkate alınacak belgelerin belirlenmesi.

3. Ceza Dairesi 2019/19302 E. , 2020/2153 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken, 5275 sayılı Kanun"un 108/2. ve 5237 sayılı TCK"nin 58/7. maddeleri dikkate alınarak, tekerrüre esas mahkumiyetlerinden en ağır cezayı içeren Bursa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.01.2013 tarihli ve 2009/763 Esas 2009/1630 Ek Kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 203/1. maddesi gereğince 6 ay hapis cezasına ilişkin 08.02.2013 tarihinde kesinleşen mahkumiyetinin tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, Bursa (Kapatılan) 7. Sulh Ceza Mahkemesinin 18.09.2012 tarihli ve 2011/282 Esas - 2012/997 Karar sayılı 23.10.2012 tarihinde kesinleşen ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 106/1-1. maddesi gereğince 5 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyetinin tekerrüre esas alınması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Bursa (Kapatılan) 7. Sulh Ceza Mahkemesinin 18.09.2012 tarihli ve 2011/282 Esas- 2012/997 Karar sayılı ilamına konu suçun 5237 sayılı TCK’nin 106/1-1. maddesi uyarınca “tehdit” suçuna ilişkin olup, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre söz konusu suçun uzlaşma kapsamına alınmış olduğu nazara alınarak, yapılacak uyarlama yargılaması sonucunda uzlaşmanın olumlu sonuçlanması halinde bu suçun tekerrüre esas alınamayacağı, ancak adli sicil kaydına göre tekerrüre esas başkaca ilamları bulunan sanık hakkında Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 13.12.2011 tarihli ve 2011/10-214 Esas - 2011/270 Karar sayılı ilamı gereğince tekerrüre esas alınması gereken ilam infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 05.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.