Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/8192 Esas 2022/3715 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 17. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada İzmir 5. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 07.03.2018 tarih ve 2016/78 E. - 2018/252 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi'nce verilen 10.07.2020 tarih ve 2018/999 E. - 2020/660 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, dava dışı borçlu Yağız Depoculuk... Ltd. Şti.ile müvekkili banka arasında genel nakdi ve gayri nakdi kredi sözleşmesi imzalandığını, davalının anılan sözleşmeyi müşterek borçlu müteselsil kefil sıfatı ile imzaladığını, sözleşmelere istinaden dava dışı borçluya muhtelif krediler verildiğini, müvekkili bankanın alacağı kat ederek borçlular hakkında İzmir 1. İcra Müdürlüğü'nün 2013/8452 E.sayılı dosyasından icra takibi başlattığını, davalının itirazı üzerine takibin durduğunu ileri sürerek itirazın iptali ile icra inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın hak düşürücü süre içinde açılmadığını, 07/01/2010 ve 21/05/2010 tarihli kredi sözleşmelerinde müvekkilinin imzasının bulunmadığını, eşine atfen atılı imzanın da eşine ait olmadığını, limit arttırım sözleşmelerinde de imzası bulunmadığını, mezkur kefalet ve ipoteğin geçersizliği sebebi ile İzmir 2. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde 2013/253 Esas-2015/374 Karar sayılı dava açtıklarını savunarak davanın reddi ile kötü niyet tazminatına hükmedilmesini talep etmiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre; davacı bankanın, dava dışı Yağız Depo Ltd. Şti ile 21.05.2010 tarihli GKS ve limit artırım sözleşmeleri yaptığı, davalı borçlu kefilin de bu sözleşmelere limit artırımı konusunda imza atarak 1.500.000,00 TL sorumluluğunun bulunduğu, sözleşmenin 70 ve 90. maddelerine göre kefilin GKS ve eklerinin tümünü kabul ettiği, Adli Tıp Raporuyla da sözkonusu GKS de bulunan imzaların davalıya ait olduğunun belirlendiği, kredinin ödenmemesi üzerine bankanın 12.04.2013 tarihinde hesabı kat ederek asıl borçlu ve kefillere kat ihtarı gönderdiği, asıl borçlunun 20.04.2013, kefilin ise 15.06.2013 tarihinde temerrüdünün oluştuğu, asıl borçlu hakkında İzmir 1. İcra Müdürlüğü'nün 2013/8099 Esas sayılı dosyası ile yapılan ipoteğin paraya çevrilmesi yönündeki takibin kesinleşmesi ile alacaklı bankanın 254.100,00 TL alacağı tahsil ettiği, tahsil ettiği miktarın dava dosyasında da mahsubunu istediği, asıl alacak miktarının bilirkişi incelemesi ile 1.023.044,95 TL olarak belirlendiği, bu rakamdan 254.100,00 TL 'nın mahsup edilmesi ile bankanın kalan alacağının 768.944,95 TL olduğu, bankanın gayrinakdi çek bedellerinin depo edilmesine ilişkin takip yapmasına rağmen davada talebinin olmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, davalının İzmir 1. İcra Müdürlüğü’nün 2013/8452 Esas sayılı dosyasına ile yapmış olduğu itirazın kısmen iptaliyle takibin taleple bağlı kalınarak 768.944,95 TL asıl alacak üzerinden devamına, takip tarihinden itibaren talep edilen bu asıl alacağa yıllık %54 temerrüt faizi ve faizin %5 BSMV 'sinin uygulanmasına, davacı taraf çek depo tutarı talep etmediğinden bu konuda karar verilmesine yer olmadığına, alacak likit olup itiraz haksız olmakla %20 icra inkar tazminatı tutarı 153.788,99 TL'nin davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Karara karşı davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi'nce; davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK'nın 353/1-b-1. maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 39.394,97 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 11/05/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.