Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/1108 Esas 2020/5850 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Dosya kapsamına göre; olay günü temyize gelmeyen kepçe operatörü sanık ..."in, önceden tanıdığı anlaşılan hurdacı sanık ..."i arayarak hurda malzeme olduğunu söylemesi üzerine hurdacı sanıklar ..., ... ve ..."ın olay yerine giderek suça konu şirket panosunu alıp keserek araca koydukları sırada şirket çalışanı tanık ... tarafından görülerek şirketin aranması ve şirketin de jandarmaya ihbarda bulunması sonrası araç plakasından sanıkların yakalanmaları şeklinde gerçekleşen olayda, sanıkların atılı hırsızlık suçunu kabul etmemeleri ve hurdacı olup sanık ..."in hurda eşya olduğunu söylemeleri üzerine olay yerine gitmeleri nedeniyle panoyu çaldıkları konusunda somut delil bulunmadığı ancak sanık ..."ın soruşturma aşamasında alınan ifadesine göre demirleri sattıktan sonra kendilerine panoyu veren temyize gelmeyen sanık ..."e yaklaşık 150 TL para vereceklerini söylemesi ve sanık ... in soruşturma ifadesinin de benzer şekilde olması nedeniyle sanıkların eyleminin TCK"nın 165. maddesine uyan suçu oluşturup oluşturmayacağı tartışılıp sonucuna göre karar verilmesi gerektiği gözetilmeden suç vasfının değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek hırsızlık suçundan yazılı şekilde hüküm kurulması ve hükümden sonra 24.10.2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanıkların eylemlerine uyan TCK"nın 165/1. maddesinde düzenlenen suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi de yapılıp sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Kabule göre ise;
Hükmün gerekçesinde, temel cezanın sanıkların eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-e maddesi uyarınca alt sınırdan ceza tayin edildiği belirtildiği ve suç tarihi itibariyle yani 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik öncesi TCK’nın 142/1-e maddesinde gösterilen cezanın alt sınırı 2 yıl olduğu halde, hükmün esasını oluşturan kısa karar ve gerekçeli kararın hüküm kısmında ise temel cezanın, “TCK 61 maddesi gereği, suçun işleniş biçimi, failin şahsi, sosyal ve ekonomik durumu göz önüne alınarak fiillerine uyan TCK 142 (1-e) maddesi gereğince takdiren 3 yıl hapis cezası” olarak belirlenmesi suretiyle gerekçe ile kısa karar ve hükümde çelişki yaratılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 15/06//2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.