Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/1062 Esas 2020/2179 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1062
Karar No: 2020/2179
Karar Tarihi: 23.06.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/1062 Esas 2020/2179 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava dışı işçinin açtığı iş davası sonucunda müvekkil şirket icra dosyasına ödeme yaptığını ancak davalı idarenin söz konusu alacaklardan sorumlu olduğunu ileri süren davacı vekili, ödeme tarihinden itibaren avans faizi ile birlikte davalıdan 5.000 TL tahsilini talep etti. Davalı vekili ise işçinin ücretlerinden davacı yüklenicinin sorumlu olduğunu savunarak davanın reddini istedi. Mahkeme, kıdem tazminatından idarenin sorumlu olduğu yönündeki hükmün tazminat alacağına kavuşması anlamında değerlendirilmesi gerektiği, tazminat ödemekle yükümlü olan alt işverenin üst işverene rücu hakkı vermediği bu nedenle davacının davalıya rücu olanağı bulunmadığı gerekçesiyle davayı reddetti.
Kanun Maddeleri: 6552 Sayılı İş Kanunu.

23. Hukuk Dairesi 2019/1062 E. , 2020/2179 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkili şirketin dava dışı işçisi tarafından açılan iş davası sonucunda icra dosyasına ödeme yaptığını, oysa davalı idarenin söz konusu alacaklardan sorumlu olduğunu, işçilerin açmış oldukları davalarda tahsil ettikleri alacaklarda idarenin 1/2 oranında sorumlu olduğuna dair verilen Yargıtay kararlarının olduğunu ileri sürerek öncelikle davalı yanın dava dışı işçiye yapılan ödemelerin tamamından 6552 Sayılı Yasa gereğince sorumlu olduğundan ödeme tarihinden itibaren avans faizi ile birlikte tahsilini veya ödenen bedellerin yarı oranından belediyenin de sorumlu olduğu kabul edilerek buna göre hesaba esas olmak üzere fazlaya ilişkin hakları saklı kalması kaydıyla 5.000,00 TL"nin davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, işçinin ücretlerinden davacı yüklenicinin sorumlu olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; kıdem tazminatından idarenin sorumlu olduğu yönündeki hükmün işçinin alacağına kavuşması anlamında değerlendirilmesi gerektiği, tazminat ödemekle yükümlü olan alt işverenin üst işverene rücu hakkı vermediği bu nedenle dava konusu olayda da davacının davalıya rücu olanağının bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 23.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.