MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Beraat
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler, gerekçe içeriğine ve suç tarihine göre; 5271 sayılı CMK’nın 193/1. maddesinde hazır bulunmayan sanık hakkında duruşma yapılamayacağı kuralı getirilirken, aynı maddenin 5353 sayılı Kanunla değişik ikinci fıkrasında istisnaya yer verilmek suretiyle sorgusu yapılmamış olsa dahi toplanan delillere göre mahkumiyet dışında bir karar verilmesine olanak sağlanmış, anılan fıkranın gerekçesinde de “böylece sanığın lehine bir düzenleme getirilmiş ve gereksiz yere davanın uzaması önlenmek istenmiştir” denilerek değişikliğin amacının açıklanmış bulunması ve bu doğrultuda konuyu değerlendiren Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.10.2009 gün ve 89/243 sayılı kararında belirtildiği üzere Kanunun 223/9. maddesindeki “derhal beraat kararı verilebilecek haller” ile bağlantısı olmaksızın Kanunun 193/2. maddesi uyarınca sorgusu yapılmamış olsa bile delillerin takdiri sonucunda ulaşılacak kanıya göre beraat kararı verilebileceği anlaşıldığından; tebliğnamedeki bu hususa ilişkin bozma düşüncesine iştirak edilmeyerek yapılan incelemede:
Eyleme ve yükletilen suça yönelik, katılan ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye aykırı olarak TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 07/04/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.