Esas No: 2020/6546
Karar No: 2022/3723
Karar Tarihi: 11.05.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/6546 Esas 2022/3723 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ortaca 1. Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından görülen bir dava, Yargıtayca incelenerek karara bağlandı. Davacı, davalı ile 2007 yılında limited şirket ortaklık sözleşmesi imzaladıklarını, davalının şirket borçlarını ödemeyerek zimmetine geçirdiğini iddia ederek 105.950 TL tazminat talep etti. Mahkeme, sözleşmenin 14. maddesine göre borçların davalının şahsi hesabına ödeneceğinin belirtildiğini ve yapılan ödemelerin şirket borcu için değil davalının şahsi alacağı için yapıldığına dair delillerin olduğunu tespit ederek davayı kabul etti. Yargıtay da mahkemenin bu kararını onadı.
Kanun Maddeleri: Sözleşmenin 14. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Ortaca 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 13.12.2019 tarih ve 2015/500 E. - 2019/568 K. sayılı kararın duruşmalı olarak Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, duruşma için belirlenen 10.05.2022 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davalı vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında 07.02.2007 tarihli limited şirket ortaklık sözleşmesi imzalandığını, bu kapsamda davalının Abek Tur. Ltd. firmasındaki bir kısım hisselerini davacıya devrettiğini, sözleşmeye göre şirketin devir öncesi borçlarını hisseleri oranında devraldıklarını, şirket borçlarının 14. maddeye göre davalının şahsi hesabına ödeneceğini, ancak davalının paraları şirket borçları için kullanmayarak zimmetine geçirdiğini ileri sürerek, 105.950 TL'nın tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, karşı tarafa borçları bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre; taraflar arasında düzenlenen 07/02/2007 tarihli sözleşmenin 14. maddesine göre şirket borçlarının ödemesinin davalının şahsi hesabına yapılacağının düzenlendiği, dosya içerisinde yer alan hesap ekstrelerinden davacının hesabından davalının şahsi banka hesabına ödemeler yapıldığının anlaşıldığı, yapılan ödemelerin şirket borcu için olmadığını davalının şahsi alacağı için olduğunu ispat yükünün davalıda olduğu, davalının yapılan ödemelerin şahsi alacağa ilişkin olduğunu ispat edemediği, 03/07/2019 tarihli duruşmada ödemelerin şirkete yapılan ödeme niteliğinde olduğunu davalının da kabul ettiği, bilirkişilerce davacı ... tarafından davalı ... a yapmış olduğu ödemelerin toplamda 132.550,00 TL olduğu ancak davacının davalıya gönderdiği havale toplamı 105.900,00 TL olarak hesap ve tespit edildiği, Abek Turizm Yatçılık İth. İhr. San. Tic. Ltd. Şti.'nin Akbank ve İşbankası hesap hareketlerine göre davalı tarafından yapılan herhangi bir ödeme tespit edilmediği gerekçesiyle davanın kabulüne talep gibi 105.950,00 TL'nın dava tarihi itibariyle işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 5.428,08 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 11/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
