İhbarname No : KYB - 2016/79875


6136 sayılı Ateşli Silâhlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanun’a muhalefet suçundan sanık ..."un, 6136 sayılı Kanun"un 13/4, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 25 gün hapis ve 80,00 Türk lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanu- nu’nun 231/5. maddesi gereğince hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına dair ... Sulh Ceza Mahkemesinin 20.04.2010 tarihli ve 2009/1400 esas, 2010/436 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, sanığın deneme süresi içerisinde yeniden suç işledi- ğinden bahisle 5271 sayılı Kanun’un 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasına, sanığın 6136 sayılı Kanun"un 13/4, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 25 gün hapis ve 80,00 Türk lirası adlî para cezaları ile cezalan- dırılmasına, cezasının 5237 sayılı Kanun"un 51. maddesi gereğince ertelenmesine dair ... Asliye Ceza Mahkemesinin 19.10.2015 tarihli ve 2015/306 esas, 2015/991 sayılı kararını kapsayan dosyasıyla ilgili olarak;

Dosya kapsamına göre;

1- Sanık hakkında belirlenen 80,00 Türk lirası adlî para cezasının, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 51. maddesi uyarınca ertelenemeyeceği gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesinde,

2- 5237 sayılı Kanun"un 50/3. maddesinde yer alan "Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir" şeklindeki hüküm gereğince, suç tarihinden önce hapis cezasına mahkum edilmediği anlaşılan sanık hakkında tayin olunan kısa süreli hapis cezasının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 50/3. maddesi uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasındaki seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi gerek- tiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 08.02.2016 gün ve 2015/kyb sayılı Kanun Yararına Bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04.03.2016 gün ve KYB/2016/79875 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.

Gereği görüşülüp düşünüldü:

7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10. maddesinde de belirtildiği üzere, sanığın yokluğunda verilen kararın, bilinen en son adresine yapılması, bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya bu adrese tebligat yapılamaması halinde ise adres kayıt sistemindeki adresin bilinen en son adres olarak kabul edileceği ve tebligatın buraya yapılması gerekmekte olup, incelemeye konu olayda, sanığın bilinen en son adresinin, 20.04.2010 tarihinde alınan savunmasında bildirdiği adres olmasına karşın, sanığın bildirdiği adresten farklı olduğu anlaşılan adres kayıt sistemindeki adresine Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesi uyarınca yapılan tebligatın usulsüz olduğu ve bu nedenle kararın henüz kesinleşmediği cihetle kanun yararına bozmaya konu edilemeyeceği anlaşıldığından,

Adalet Bakanlığı"nın Kanun Yararına Bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nca düzenlenen ihbarname içeriği açıklanan nedenle yerinde görülmediğinden Kanun Yararına Bozma isteminin (REDDİNE), dosyanın Adalet Bakanlığı"na gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na tevdiine, 25.04.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.