Mala zarar verme - konut dokunulmazlığını bozma - hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/10825 Esas 2020/5837 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, konut dokunulmazlığını bozma, hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuğun temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- Hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinin 11. fıkrasında, “denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlenmesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere aykırı davranılması halinde, mahkemenin hükmü açıklayacağı, ancak mahkemenin, kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanığın durumunu değerlendirerek; cezanın yarısına kadar belirleyeceği bir kısmının infaz edilmemesine ya da koşullarının varlığı halinde hükümdeki hapis cezasının ertelenmesine veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine karar vererek yeni bir mahkûmiyet hükmü kurabileceği” hükmünün yer aldığı; buna göre; somut olayda sanığın denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle hükmün açıklandığı ve bu durumda hükmün değiştirilmeden aynen açıklanması gerektiği, açıklanması geri bırakılan hükümdeki konut dokunulmazlığını bozma suçundan verilen hapis cezasının hüküm açıklanırken ertelenemeyeceği gözetilmeden TCK"nın 51. maddesi gereği ertelenmesine karar verilmesi; suça iştirak eden temyiz dışı sanık ..., suça konu eşyaları sattıkları yeri göstererek mağdura iadesini sağlamış ise de Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 26.03.2013 gün ve 2012/6-1232 esas -2013/106 karar sayılı kararında da açıklandığı üzere; “4721 sayılı Türk Medeni Kanunu"nun 763.maddesi uyarınca suça konu eşyayı bir üçüncü kişiye satmak suretiyle zilyetliği devreden sanığın artık eşya üzerinde tasarruf yetkisi kalmadığından, üzerinde tasarruf yetkisi bulunmayan eşyayı sattığı yeri göstermesi sonucu eşyanın satın alan kişiden alınarak mağdura iadesinin 168.madde anlamında sanık tarafından gerçekleştirilmiş bir iade veya tazmin olarak kabulünün mümkün olmadığı, suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168. maddesinin uygulama şartlarının oluşmadığının gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA 15/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.