Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, iş akdini alacaklarının ödenmemesi nedeni ile haklı olarak feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davacının iş akdini feshinin haksız olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Fazla mesai ücretinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Ancak, tanıkların beyanları, her zaman kendi çalıştıkları dönem için geçerli olup, görgüye dayalı bilgileri olmayan dönem yönünden değerlendirilmesi mümkün değildir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda, davacı 02.08.1999-10.04.2012 tarihleri arasında davalı şirkette çalışmıştır. Davacı tanığı ... 2008 yılı Nisan ayından 2013 yılı eylül ayına kadar işyerinde çalıştığını, diğer davacı tanığı ... ise 2008 yılı Ekim ayından 2010 yılı Aralık ayına kadar davalı işyerinde çalıştığını beyan etmiştir. Davacı tanıklarının çalışma süresi, davacının çalışma süresinin tamamını kapsamamaktadır. Bu durumda, davacı tanıklarının çalıştıkları süreler belirlenerek, beyanlarının sadece kendi çalıştıkları dönemle sınırlı olarak değerlendirilmesi gerekirken, tüm çalışma dönemini kapsayacak şekilde geniş yorumlanarak fazla mesai hesabına esas alınması yanlıştır. Bu şekilde hesaplama yapan bilirkişi raporu, dosyaya uygun ve hükme esas alınmaya yeterli bir rapor değildir.
Mahkemece yapılması gereken iş davacı tanıklarının beyanlarının çalıştıkları dönemi kapsayacak şekilde değerlendirilmesi suretiyle dikkate alınarak fazla mesai ücret alacağı hesabının yaptırılmasıdır. Mahkemece eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 14/03/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.