Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2014/21123 Esas 2017/8515 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/21123
Karar No: 2017/8515
Karar Tarihi: 03.04.2017

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2014/21123 Esas 2017/8515 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu karar, dolandırıcılık suçuyla ilgili olarak Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davayı konu almaktadır. Sanık, internet üzerinden bir kişiyle bilgisayar satışı üzerine anlaşmış ve parayı aldıktan sonra bilgisayarı göndermemiştir. Ancak sanık, parayı gönderen kişinin yanlışlıkla kendi hesabına gönderdiğini iddia etmiştir. Mahkeme, delilleri değerlendirdikten sonra dolandırıcılık suçundan sanığın beraatine karar vermiştir.
Ancak karar savcı tarafından temyiz edilmiş ve yürürlükte olan ceza kanununa göre, sanığın suçu nitelikli dolandırıcılık olarak değerlendirilebilir. Bu nedenle dosya, üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesi'ne gönderilmiştir.
Kararda geçen kanun maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 158/1-f maddesidir ve \"Bilişim sistemlerinin, banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle\" nitelikli dolandırıcılığı düzenlemektedir.

15. Ceza Dairesi 2014/21123 E. , 2017/8515 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Beraat
Dolandırıcılık suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanın internet ortamında tanıştığı ve kendisini avukat ... olarak tanıtan kişiyle bilgisayar satımı üzerine anlaştıkları ve katılanın .... isimli şahsın talebi üzerine parayı sanığa ait olan hesaba gönderdiği ancak kendisine herhangi bir bilgisayar gönderilmediği ve .... isimli şahsa daha sonra ulaşamadığı, sanıkla yada .... isimli şahısla yüz yüze bir görüşmesinin olmadığını beyan ettiği, sanığın da katılanın parayı gönderdiği hesabın kendisine ait olduğunu ancak kendisinin de .... isimli şahısla internet ortamında tanıştığını ve bu şahsın kendisinden hesap numarası istemesi üzerine katılanın para gönderdiği hesabın bilgilerini .... isimli şahsa verdiğini beyan ettiği ve katılanın parayı gönderdiği hesabın sanığa ait olması nedeniyle sanığın katılana karşı dolandırıcılık suçunu işlediği iddia olunan olayda; katılanın sanıkla ve .... isimli şahısla yüz yüze bir görüşmesi olmadan internet ortamında bilgisayar satışı ile ilgili yapılan anlaşma gereği bahse konu parayı sanığın hesabına göndermesi şeklinde gerçekleşen eylemin suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 158/1-f maddesinde düzenlenen “Bilişim sistemlerinin, banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle” nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delillerin takdiri ve değerlendirme yetki ve görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerektiği zorunluluğu;
Bozmayı gerektirmiş, Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, 03/04/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.