13. Ceza Dairesi Esas No: 2015/11510 Karar No: 2016/15907 Karar Tarihi: 30.11.2016
Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2015/11510 Esas 2016/15907 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından sanıkların mahkum edildiğini kabul etti. Ancak Anayasa Mahkemesi'nin kararı gereği, sanıkların cezaları tamamlanana kadar seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi haklardan yoksun bırakılmaları gerektiği belirtildi. Ayrıca, sanıkların hapis cezası nedeniyle kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinden de yoksun bırakılması hükme bağlandı. Sonuç olarak, TCK'nin 53. maddesine ilişkin bölümler çıkartılarak yerine belirtilen cümlenin eklenmesiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümler onandı. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesi (a), (c), (d) ve (e) bentleri, aynı maddenin 2. fıkrası, anılan maddenin 3. fıkrası.
13. Ceza Dairesi 2015/11510 E. , 2016/15907 K. "İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ... Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK 53. madde 1.fıkra b. bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmesi zorunluluğu ve kasten işlemiş oldukları suçlar dolayısıyla hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezalarının infazları tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm oldukları hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ... ve ... ..."in temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “TCK"nın 53. maddesine ilişkin bölümlerin ” çıkartılarak, yerlerine “Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nun 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına ” cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.11.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.