Mala zarar verme - hakaret - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/9495 Esas 2020/5836 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mersin 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.12.2012 günlü ve 2012/640 E., 2012/1321 K. sayılı kararı ile sanık hakkında mala zarar verme ve hakaret suçlarından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın 04.03.2013 tarihinde kesinleşmesinden sonra denetim süresi içinde 17.08.2014 tarihinde mala zarar verme suçunu işlediği, bu suçtan yargılanarak 19.12.2014 tarihinde 5237 sayılı TCK "nın 151/1. maddesinde tanımlanan mala zarar verme suçundan 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın 19.03.2015 tarihinde kesinleşmesi üzerine Mersin 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.12.2012 günlü ve 2012/640 E., 2012/1321 K. sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararının yeniden ele alınması için mahkemesine ihbarda bulunulduğunun anlaşılması karşısında; sanığın denetim süresi içinde işlediği ihbara konu olan Mersin 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.12.2014 günlü ve 2014/584 E., 2014/806 K. sayılı ilamındaki TCK"nın 151/1. maddesinde tanımlanan mala zarar verme suçunun 6763 sayılı Kanunla yapılan değişiklik ile uzlaştırma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında, sanığın UYAP"tan alınan adli sicil kaydına göre, 5 yıllık denetim süresi içinde işlediği ve hükmün açıklanmasını gerektiren Niğde 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.03.2018 günlü ve 2017/678 E., 2018/246 K. sayılı ilamına konu TCK"nın 292/1, maddesi uyarınca verilmiş 5 ay hapis cezasını içeren ilam nedeniyle hükmün açıklanmasının koşullarının oluştuğu ve sanık bakımından hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 04.03.2013 tarihi itibariyle duran zamanaşımının kesinleşen Niğde 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.03.2018 günlü ve 2017/678 E., 2018/246 K. sayılı mahkûmiyete konu suçun işlendiği 02.11.2017 günü yeniden işlemeye başladığı belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 Karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 15.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.