2. Hukuk Dairesi Esas No: 2019/8666 Karar No: 2020/434
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/8666 Esas 2020/434 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2019/8666 E. , 2020/434 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi DAVA TÜRÜ : Boşanma - Ziynet Alacağı KARAR DÜZELTME İSTEYEN : Davalı
Yukarıda tarihi, konusu ve tarafları gösterilen hükmün; kısmen bozulmasına, kısmen onanmasına dair Dairemizin 13/12/2018 gün ve 2018/7444 - 2018/14557 sayılı ilamıyla ilgili karar düzeltme isteminde bulunulmakla, evrak okundu, gereği düşünüldü; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 1.10.2011 tarihinde yürürlüğe girmiş ise de, bu Kanuna 6217 sayılı Kanunla ilave edilen geçici 3. maddenin (1.) bendinde, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26.09.2014 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ila 454. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı hükme bağlandığından, karar düzeltme talebinin incelenmesi gerekmiştir. 1-Temyiz ilamında yer alan açıklamalara göre, davalı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan karar düzeltme itirazları yersizdir. 2-Davacı dava dilekçesinde ziynet alacağını karşılamak üzere 30.000 TL maddi tazminat talebinde bulunmuş, mahkemece de davacının maddi tazminat talebinin, ziynet alacağı talebi olduğunun kabulü ile yargılamaya devam edilip karar verilmiştir. Davacı kadının TMK m.174/1 kapsamında maddi tazminat istemi bulunmamaktadır. Davacı kadın tarafından hükmün kusur belirlemesi, manevi tazminat talebinin ve yoksulluk nafakası talebinin reddi ile ziynet alacağı yönlerinden temyizi üzerine Dairemizin 13.12.2018 gün, 2018/7444 esas ve 2018/14557 karar sayılı ilamı ile davalı erkeğin tamamen kusurlu olduğu kabul edilerek davacı kadının maddi ve manevi tazminat isteğinin reddinin doğru olmadığı ve ziynet alacağı yönünden hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Yukarıda açıklandığı gibi davacı kadının 174/1. maddesi kapsamında maddi tazminat isteği bulunmadığı gibi, kadın tarafından maddi tazminat yönünden temyiz istemi de olmadığı halde kadın lehine maddi tazminat verilmesi gerektiği şeklinde bozma yapılması doğru olmamıştır. Ne var ki bu husus ilk inceleme de gözden kaçırılmıştır. Bu nedenle Dairemizin bozma ilamının 1/c bendinin kaldırılması gerekmektedir. Dairemizin 13.12.2018 tarih ve 2018/7444 E.-2018/14557 K. sayılı ilamının 1/b. bentte açıklandığı üzere boşanmaya sebebiyet veren vakıalarda erkeğin tamamen kusurlu olup, gerçekleşen bu kusurlu davranışlar aynı zamanda kadının kişilik haklarına saldırı teşkil eder niteliktedir. Davacı kadın yararına TMK m. 174/2 koşulları oluşmuştur. O halde davacı kadın lehine tarafların sosyal ve ekonomik durumları, kusurun ağırlığı ve hakkaniyet ilkesi (TMK m. 4, TBK m. 50 ve 52) dikkate alınarak uygun miktarda manevi tazminat takdir edilmesi gerekirken yanılgılı kusur belirlemesine bağlı olarak kadının manevi tazminat isteklerinin reddi doğru görülmediğinden hükmün bu bölümünün değişik gerekçe ile bozulmasına karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple davalı erkeğin karar düzeltme isteğinin Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 440-442. maddeleri gereğince kısmen kabulü ile Dairemizin 13/12/2018 gün ve 2018/7444-2018/14557 karar sayılı ilamının 1/c bendinin KALDIRILMASINA ve hükmün bu bölümünün manevi tazminat yönünden değişik gerekçe ile BOZULMASINA, davalının diğer karar düzeltme isteklerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, istek halinde karar düzeltme harcının yatırana geri verilmesine, oybirliğiyle karar verildi. 28.01.2020 (Salı)