Yalan tanıklık yapmak suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 272/2 ve 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Alanya 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/01/2019 tarihli ve 2018/383 esas, 2019/74 sayılı kararını kapsayan dosyası ile ilgili olarak
Benzer bir olaya ilişkin Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 2009/16212 esas, 2009/12656 karar sayılı ilâmında, "5237 sayılı TCY.nın 272. maddesinde düzenlenen yalan tanıklık suçunun oluşması için tanık dinlemeye yetkili kişi veya kurul önünde ya da mahkeme veya yemin ettirerek tanık dinlemeye kanunen yetkili kişi veya kurul önünde gerçeğe aykırı olarak tanıklık yapılmasının zorunlu bulunması, başka deyişle hukuksal bir uyuşmazlığa konu bir olayla ilgili olarak bilgisini aktaran kişinin yasalar gereği “tanık” sıfatıyla dinlenilmesinin gerekmesi ve ceza soruşturmasında 5271 sayılı CYY. hükümleri uyarınca kolluğun tanık dinleme yetkisinin bulunmaması ve incelenen dosyada hükümlünün kollukta verdiği ifadeye dayalı olarak kamu davasının açılması karşısında, suçun oluşmadığı gözetilerek beraat hükmü kurulması yerine, hükümlülüğe karar verilmesi yasaya aykırı görüldüğünden..." şeklinde belirtildiği üzere,
Tüm dosya kapsamına göre, adı geçen sanığın meydana gelen trafik kazası olayına ilişkin Gazipaşa Cumhuriyet Başsavcılığının 2017/2064 sayılı soruşturması kapsamında 26/10/2017 tarihinde Polis Merkezi Amirliğinde alınan ifadesinde özetle, taksici olduğunu, olay tarihinde kendisini arayarak taksi isteyen İbrahim Uysal"ın yanına aracıyla gittiğini, İbrahim"in üzerinin kan olduğunu, başında cam parçalarının olduğunu, ne olduğunu sorduğunda, İbrahim"in köpeğe çarpması nedeniyle aracının camının patladığını söylediğini ve kendisini Süleyman Güney"in evine bırakmasını istediğini, İbrahim"i alarak tekrar yola çıktığını, yolda yerde yatan şahısları görmesi üzerine İbrahim"e kazayı kendisinin yapıp yapmadığına sorduğunu, İbrahim"in ise kendisine kazayı Süleyman Güneş"in yaptığını ve kazadan sonra olay yerinden kaçtığını söylediğini beyan ettiği, ancak söz konusu olay nedeniyle sanık İbrahim Uysal hakkında Alanya 1.Ağır Ceza Mahkemesinin 2018/13 esasına kayıtlı kamu davasının 08/03/2018 tarihli celsesinde tanık sıfatıyla alınan beyanında ise özetle, İbrahim"in kendisine kaza yaptığını söylediğini, köpeğe çarptığı ya da kazayı kendisinin yapmadığı Süleyman Güneş"in yaptığı şeklinde bir şey söylemediğini ifade ederek kollukta verdiği ifadesini kabul etmediği, bu beyanları nazara alınarak sanığın yalan tanıklık suçundan mahkûmiyetine karar verildiği anlaşılmış ise de, kolluk önünde verilen ifadenin yalan tanıklık suçunu oluşturmayacağı gibi, söz konusu kamu davasının aynı tarihli celsesinde dosyanın sanığı İbrahim Uysal"ın kaza yapan kişinin kendisi olduğunu kabul eder mahiyetteki beyanına nazaran, sanık ..."in mahkûmiyetine esas kolluktaki belirtilen ifadesinin Alanya 1.Ağır Ceza Mahkemesinde görülmekte olan kamu davasının esasına etki etmeyeceği cihetle, unsurları oluşmayan müsnet suçtan sanığın beraati yerine, yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 04.09.2019 gün ve 10407 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 13.09.2019 gün ve KYB/2019-87847 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Hükümlünün 26.10.2017 tarihinde kollukta alınan beyanı ile mahkemede verdiği beyanı arasında çelişki olması nedeniyle yalan tanıklık yaptığı iddia ve kabul edilmiş ise de; CMK"nın 43/5. maddesindeki hükmü karşısında tanık dinleme yetkisi bulunmayan kolluk tarafından düzenlenen bilgi alma tutanağındaki beyan nedeniyle yalan tanıklık suçunun unsurları itibariyle oluşmayacağı; ayrıca hükümlünün olayın oluşumuna dair bilgisi olmadığı, olay sonrasına dair tanıklık yaptığı ve kazayı yapan kişinin de kazayı kendisinin yaptığını beyan ettiği gözetilmeden sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, Adalet Bakanlığı"nın Kanun yararına bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nca düzenlenen ihbarname içeriği bu itibarla yerinde görüldüğünden Alanya 4. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 24.1.2019 tarihli ve 2018/383-2019/74 Esas-Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kararının CMK.nın 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, hükümlüye yüklenen fiilin kanunda suç olarak tanımlanmaması nedeniyle hükümlünün CMK.nın 223/2-a maddesi uyarınca BERAATİNE, hükmedilen cezanın infaz edilmemesine, dosyanın Adalet Bakanlığı"na gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE, 16.03.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.