MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, davalıya ait taşınmazın yıllık 180.000 TL bedelle kiralandığını, davalının yıllık kira bedelinin ödemediğini, kira alacağının tahsiline yönelik başlatılan icra takibine haksız itiraz ettiğini belirterek davalının itirazının iptalini istemiştir.
Davalı, taşınmazı davacıdan satın aldıklarını, davacının sonradan tapunun beyanlar hanesine şerh verdirmiş olduğunu, tapudaki şerhin mülkiyet hakkı karşısında geçersiz olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; tapudaki muhdesat şerhinin açıklayıcı nitelikte olduğu, davalı şirketin taşınmazı 13.10.2011 tarihinde iktisap ettiği, 17.05.2013 tarihinde imzalanan kira sözleşmesi ile davalı şirketin şuanki sahibinin borçlu duruma düşürülemeyeceği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı ile davalı arasında imzalanan 17.05.2013 başlangıç tarihli bir yıl süreli kira sözleşmesinin varlığı hususunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Davaya konu taşınmaz kaynak suyu, fabrika binası ve müştemilatı olarak davalıya kiralanmıştır. Sözleşmede yıllık kira bedeli 180.000 TL ve KDV olarak belirlenmiştir. Yine taraflar arasında imzalanan 17.05.2013 tarihli ek protokol ile taşınmaz üzerinde bulunan 2 katlı ev, fabrika binası ve su depolarının davacı şirkete ait olduğu belirtilmiştir.
Davacı, 13.06.2014 tarihinde başlattığı icra takibi ile 17.05.2014 vade tarihli yıllık 212.400 TL kira alacağının tahsilini talep etmiş, davalı borçlu yasal süresinde icra takibine itiraz etmiştir.
Davaya konu taşınmazın tapu kaydının incelenmesinden; tapuda 2 katlı kargir ev ve tarla olarak kayıtlı olduğu, tamamı davacı şirkete ait iken 13.10.2011 tarihinde davalı şirkete devredilmiş olduğu, tapunun beyanlar hanesinde 07.02.2012 tarihli "2 katlı ev, fabrika ve depo eski malik ... Tarım İnş. Mad. Tur. İth. İhr. Ltd. Şti tarafından yapılmıştır" şeklinde şerh bulunduğu anlaşılmaktadır.
Hemen belirtilmelidir ki, kiraye veren ve mal sahipliği sıfatlarının aynı kişide toplanması zorunluluğu yoktur. Başkasına ait taşınmazın kiraya verilmesi mümkün ve buna ilişkin sözleşme hukuken geçerlidir. Eş söyleyişle, mal sahibinin tarafı durumunda bulunmadığı bir kira sözleşmesi yapılabilir ve kural olarak o sözleşmeden doğan hak ve borçlar, sözleşmenin taraflarına ait olur.
Mahkemece, davalının malik olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş ise de; davalı şirketin davaya konu taşınmazı satın aldıktan sonra davacı ile kiracı sıfatı ile kira sözleşmesi imzaladığı, yine taşınmaz üzerindeki yapıların davacıya ait olduğuna dair ek protokol imzaladığı, davaya konu yapıların davacı eski malike ait olduğunun tapuda şerh ile de güçlendirilmiş olduğu ve yazılı kira sözleşmesi uyarınca, davalı kiracının, TBK"nun 313. maddesi gereğince kira bedelini ödeme borcu olduğu gözetilerek; sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 20.09.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.