Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2018/1459 Esas 2021/7093 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1459
Karar No: 2021/7093
Karar Tarihi: 02.03.2021

Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2018/1459 Esas 2021/7093 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın tehdit suçundan mahkumiyetine hükmedildiği belirtilmiştir. Ancak, kararın temyiz süresinin yanıltıcı şekilde 15 gün olarak belirtilmesi nedeniyle, dosya görüşülmüştür. Dosyada yapılan incelemede, şahit beyanları arasındaki çelişkiler giderilmeden hüküm kurulduğu, bu nedenle kanuna aykırı olduğu belirtilmiştir. Bu sebeple, mahkeme kararı bozulmuştur ve yargılama öncesi aşamadan başlanarak yeniden görüşülmek üzere dosya hüküm mahkemesine gönderilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri ise şunlardır:
- 7035 sayılı Kanunun 21. maddesi (2017 yılında yürürlüğe giren ve temyiz süresinin 7 günden 15 güne çıkarıldığı kanun maddesi)
- 5271 sayılı CMK'nın 291. maddesi (temyiz süresine ilişkin düzenlemeler)
- 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi (Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçmesi sonrası verilen ve Yargıtay'dan geçen dosyaların hüküm kesinleşinceye kadar hangi kanun maddelerine göre işlem göreceği ile ilgili düzenleme)
- 1412 sayılı CMUK'nın 305-326. maddeleri (hukuk muhakemeleri kanununa ilişkin düzenlemeler)
- 1412 sayılı CMUK'nın 310. maddesi (temyiz süresi ile ilgili düzenleme)
4. Ceza Dairesi         2018/1459 E.  ,  2021/7093 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Tehdit
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    KARAR
    Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, hükümden önce 05/08/2017 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7035 sayılı Kanunun 21. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 291. maddesinin birinci fıkrasında düzenlenen yedi gün olarak öngörülen temyiz süresinin on beş gün olarak değiştirildiği; ancak Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçtiği 20/07/2016 tarihinden önce verilen ve Yargıtay"dan geçen dosyalar hakkında 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca hüküm kesinleşinceye kadar 1412 sayılı CMUK"nın 305 ila 326. maddelerinin uygulanması gerektiği 1412 sayılı CMUK"nın 310. maddesi uyarınca da temyiz süresinin bir hafta olduğu gözetilmeden, hükümde temyiz süresinin 15 gün olarak yazılması suretiyle yanıltıcı ifade kullanıldığından, sanığın temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek, dosya görüşüldü:
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    Sanığın aşamalarda suçlamayı kabul etmemesi ve olayın tek tanığı olan katılanın annesi ..."nin de soruşturma aşamasında sanık ile katılan arasındaki konuşmaları katılanın yakınında olduğu için duyduğunu beyan etmesine karşın, duruşmada, katılanın hoparlörü açtığını ve konuşulanları bu şekilde duyduğunu beyan etmesi karşısında; beyanlar arasındaki çelişkiler giderilmeye çalışılıp sonucuna sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
    Kanuna aykırı ve sanık ..."un temyiz nedenleri yerinde görülmekle, tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayıp sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 02/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.