MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


1. Taraflar arasındaki “yargılamanın yenilenmesi” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Bakırköy 5. Asliye Hukuk Mahkemesince yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine dair verilen 18.04.2019 tarihli, 2019/45 E., 2019/179 K. sayılı karara karşı istinaf başvurusunun İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Hukuk Dairesinin 01.10.2019 tarihli, 2019/2188 E., 2019/1997 K. sayılı kararıyla esastan reddi üzerinde davacı vekilinin temyiz itirazlarını inceleyen Yargıtay (kapatılan) 13. Hukuk Dairesinin 20.02.2020 tarihli, 2020/374 E., 2020/2498 K. sayılı kararıyla temyiz istemi kabul edilerek yerel mahkemenin kararı bozulmuş, ilk derece mahkemesince yeniden yapılan yargılama sonucunda ise önceki kararda direnilmiş, direnme kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
2. Hukuk Genel Kurulunca dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonrasında gereği görüşüldü:
3. Mahkeme kararlarında nelerin yazılacağı 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (HMK) 297. maddesinde belirtilmiştir. Buna göre hüküm sonucu kısmında gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin isteklerin her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların sıra numarası altında açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerekir.
4. HMK’nın 294. maddesinin 3. fıkrasında ise “Hükmün tefhimi herhalde hüküm sonucunun duruşma tutanağına geçirilerek okunması suretiyle olur” hükmüne yer verilmiştir.
5. Ayrıca, bozma kararı ile ilk hüküm hayatiyetini yitirdiğinden ona atıf suretiyle hüküm tesisinin yukarıda açıklanan kurallara uygun düşmeyeceği aşikârdır.
6. Nitekim, Yargıtayın yerleşmiş görüşü de bu yöndedir (Hukuk Genel Kurulunun 11.11.2020 tarihli, 2020/1-332 E., 2020/884 K.; 07.03.2019 tarihli ve 2019/13-113 E., 2019/248 K.; 10.12.2019 tarihli ve 2019/1-691 E., 2019/1319 K. sayılı kararları).
7. Somut olayda ilk derece mahkemesince Özel Dairenin bozma kararına karşı tesis edilen kısa kararda önceki karara atıf yapılarak sadece “Mahkemenin 18.04.2019 tarihli 2019/45 2019/179 karar sayılı ilamında direnilmesine” denilmekle yetinilmiş, dosya kapsamı dikkate alınarak taraflara yüklenen borç ve tanınan hakkın sıra numarası altında belirtildiği açık, infazda şüphe ve tereddüt uyandırmayacak biçimde, usulün aradığı nitelikleri haiz kısa karar kurulmamıştır.
8. Bu durumda, yukarıda açıklanan ilkeler çerçevesinde usulün öngördüğü anlamda oluşturulmuş bir karardan bahsedilemeyeceği gibi direnme kararlarını denetleyen Hukuk Genel Kurulu tarafından incelenebilecek nitelikte teknik anlamda bir direnme hükmü de bulunmadığı her türlü duraksamadan uzaktır.
9. Şu durumda mahkemece yapılacak iş; dosya kapsamı dikkate alınarak taraflara yüklenen borç ve tanınan hakkın sıra numarası altında belirtildiği açık, infazda şüphe ve tereddüt uyandırmayacak biçimde, usulün aradığı niteliklere haiz kısa karar ve buna uygun gerekçeli karar oluşturulmasıdır.
10. Mahkemenin, yukarıda ayrıntılarıyla açıklanan biçimde usulün öngördüğü niteliklere haiz bulunmayan kısa kararı usule uygun karar değildir.
11. Direnme kararının bu nedenle bozulması gerekmiştir.

SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
Direnme kararının yukarıda gösterilen nedenden dolayı BOZULMASINA,
İstek hâlinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine,
Bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, 24.06.2021 tarihinde oy birliği ile kesin olarak karar verildi.