Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/9369 Esas 2015/16821 Karar Sayılı İlamı

İŞ MAHKEMESİ

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş akdinin haksız ve ihbarsız olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma ücreti, genel tatil ücreti, yıllık ücretli izin ve 2008/Eylül ayına ait 20 günlük ücret alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme bozma kararına uyularak yapılan yargılama üzerine toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanarak davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalı işverenlerin davacı işçinin tazminat hak ve alacaklarından sorumluluğu ihtilaf konusudur.
Mahkemenin ilk kararı dairemizin 31.10.2013 tarihli ve 2011/32145 Esas. sayılı ilamı ile "dava konusu talep dönemine ilişkin hizmet döküm cetvelinde çalışma bildirilen işyerlerinin hangi işverene ait olduğu, hangi davalının ne sebeple sorumlu olduğu açıklanmadığı, ayrıca davada birden fazla davalı olmasına rağmen hüküm fıkrasında “davalıdan” denilerek tahsil hükmü kurulması ile kabul edilen alacakların hangi davalıdan tahsil edileceği hususunda tereddüte yol açıldığı" gerekçesiyle bozulmuştur.
Bozma ilamı üzerine Mahkemece yapılan yargılama neticesinde; davacı tarafça davalılar arasında organik bağ bulunduğu veya birlikte istihdam edildiği ispat edilemediği gerekçesiyle davalıların her birinin kendi dönemine ilişkin ayrı ayrı sorumlu tutulmasına karar verilmiş ise de, bu karar dosya içeriğine uygun değildir.
Zira, sigorta kayıtlarının incelenmesinden davalı Şirketler arasında kısa aralıklarla giriş ve çıkış işlemleri yapıldığı ve bu durumun süreklilik arzettiği, davalı Şirketlerden Umut ve Değişim Şirketleri arasında ortaklık ilişkisinin bulunduğu, davalı tanıklarından ... nin “ben ... nde çalışıyorum diğer davalı şirketlerinde .... bünyesinde olduklarını biliyorum” beyanının bulunduğu, keza davalılarca 2003 yılından itibaren ödeme makbuzlarının sunulmuş olması, ayrıca davalı Şirketlerin mevsimlik iddiasının dosyadaki deliller, bilhassa davacının görevi, kayıtlar ve taraf tanık beyanları dikkate alındığında yerinde olmadığı hususları dikkate alındığında şirketlerin birlikte sorumlu olduğunun kabulü gerekirken mahkemece yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde sorumluluğun tayin ve tespiti hatalıdır.
3-Ayrıca davacının fazla çalışma ve genel tatil alacaklarının bulunup bulunmadığı hususu da taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Mahkemece, tanık beyanlarına dayalı olarak 14.11.2000-13.09.2008 tarihleri arasında hesaplanan fazla çalışma ve genel tatil ücret alacaklarının kabulüne karar verilmiş ise de; tanıklar kendi çalışma dönemi ile ilgili işyeri çalışma usul ve şartlarını bilebileceklerinden ispatın bu dönemle sınırlı gerçekleştiğinin kabulü gerekir. Buna bağlı olarak beyanlarına itibar edilen tanıklar 2005 yılından 2008 yılının Temmuz ayına kadar davalı işyerinde çalışmış olup, alacakların bu dönemle sınırlı olarak belirlenip, hüküm altına alınması gerekirken hatalı değerlendirme ile verilen kararın bozulması gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 07.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.