Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/2706 Esas 2015/4409 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
TCK"nın 165. maddesinin kanuni tanımında hapis cezası yanında adli para cezasının da öngörüldüğü, sanığın neticeten, 2 yıl 6 ay hapis cezası ve 4000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, hapis cezası ile mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanık hakkında TCK"nın 53 ve 58. maddelerinin tatbikinde her hangi bir isabetsizlik bulunmamakla, bu yönde bozma talep eden tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiş; sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından dava zamanaşımı süresi içinde işlem yapılması olanaklı kabul edilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1-Sanık hakkında TCK nın 142/1-b ve 143. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı halde sanığa ek savunma hakkı verilmeksizin aynı yasanın 165. maddesi uyarınca mahkumiyet kararı verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 225/1. maddesine aykırı davranılması,
Kabule göre de;
2-Sanığın tekerrüre esas alınan Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2006/155 Esas 2007/533 Karar sayılı ilamına konu suçu işlediği tarihte 18 yaşından küçük olduğu, sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas başkaca bir ilamının da bulunmadığının anlaşılması karşısında; adı geçen ilam nedeniyle sanık hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanamayacağı gözetilmeyerek aynı maddenin 5. fıkrasına aykırı davranılması,
3-Kasten işlemiş olduğu suç dolayısıyla hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 23.6.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.