Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla mesai, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I


Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, işyerinde fazla çalışma yapmasına rağmen ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek, fazla mesai ücreti ile bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla mesai yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda davacının haftada ortalama otuzaltı saat fazla mesai yaptığı sonucuna varılmış ise de, mahkemenin bu kabulü gerek dosya kapsamına gerekse temyiz incelemesi yapılan aynı işyerindeki benzer işleri yapan işçilerle ilgili davalardaki emsal kararlara uymamaktadır.
Dairemizin 21.10.2015 tarihli, 2014/16470 esas, 2015/29415 karar sayılı ilamı ile davalı işyerinde iki vardiya halinde 08:00-20:00 ve 10:00-22:00 saatleri arasında birbuçuk saat ara dinlenmesinin düşümü ile günde 10.5 saat çalışma yapıldığı şeklinde çalışma düzeni kabul edilmiştir. Saptanan bu durum karşısında, davacının işyerinde haftada onsekiz saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek davacı tanıklarının ortak çalışma dönemi ile sınırlı olarak fazla mesai alacağının hesaplanması gerekir. Açıklanan hususlar gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.