MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : İŞE İADE

Y A R G I T A Y K A R A R I
4857 sayılı İş Kanunu’nun 20. maddesinin 12/10/2017 tarihinde 7036 sayılı Kanun’un 11. maddesi ile yapılan değişiklik öncesi düzenlemesine göre; işe iade kararının temyizi üzerine Yargıtay’ca verilen karar kesindir.
Somut uyuşmazlıkta; davacı işçinin işe iade isteğinin reddine ilişkin verilen karar, davacı temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesi’nin 05.10.2017 tarih 2017/39737 esas ve 2017/20622 karar sayılı ilamı ile bozularak ortadan kaldırılmış ve isteğin kabulüne kesin olarak karar verilmiştir.
Ne var ki; Mahkemece, Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesi’nin kararı bozma ilamı gibi değerlendirilerek yeniden esasa kaydedilmiş, taraflara duruşma günü bildirilmiş ve yapılan yargılama sonucunda bozma ilamına uyulduğundan bahisle Daire kararı aynen yazılmak suretiyle kesin olduğu belirtilerek hüküm oluşturulmuştur.
Karar davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesi’nin kararı, yukarıda belirtilen yasal düzenleme uyarınca kesin olduğundan Bulanık Asliye Hukuk Mahkemesi( İş Mahkemesi Sıfatıyla)’nin 18.12.2018 tarih 2018/88 esas ve 2018/476 karar sayılı kararı yok hükmündedir. Yok hükmünde olduğu tespit edilen mahkeme kararına yönelik temyiz talebinin değerlendirilmesi mümkün bulunmadığından, davalı ... vekilinin temyiz isteğinin REDDİNE, 10.06.2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.