Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/11122 Esas 2015/3616 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/11122
Karar No: 2015/3616
Karar Tarihi: 26.02.2015

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/11122 Esas 2015/3616 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi         2014/11122 E.  ,  2015/3616 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle yaralama
    Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    26.07.2012 günü saat 18:10 sıralarında sanık sürücü ..."ün yönetimindeki motorsiklet ile yerleşim yeri içinde, 10.50 metre genişliğinde, iki yönlü, kuru, düz, eğimsiz, asfalt kaplama yolda seyrederken, olay mahalline geldiğinde, yaya geçidi levhasının bulunduğu alanda, orta ayırıcıdan itibaren yolun 1 metresini kat etmiş olan yaya ..."ya motorsikletinin ön kısmı ile çarparak katılanın 2. derece kemik kırığına neden olacak şekilde yaralandığı ve sanığın asli kusurlu olduğu somut olayda, sanığın taksirinin yoğunluğu ve yaralanmanın niteliği gözetilerek, alt sınır aşılarak hak ve nasafete uygun bir ceza tayini yerine, asgari hadden ceza tayin edilmesi, temyiz edenin sıfatına göre bozma sebebi yapılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    1-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin f bendinde yer alan "kastının ağırlığı ve (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçelerine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
    2-5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
    Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan "sanığın kastının ağırlığı, amaç ve saiki" ibaresi ile hak yoksunluğuna ilişkin 7. bendinin hükümden çıkarılması suretiyle, eleştiri dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.