Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/9080 Esas 2015/3609 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan ve mahalli Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanın 31.10.2013 günlü celsede “Ben ve annem araca bindik. Annem arka koltuğa oturdu. Araç da bu esnada hareket halindeydi. Ben de anneme ön koltuk boş oraya geçelim dedim. Ben ayağa kalktım annem de ayağa kalktı. Bu esnada araç hareket halindeydi. Yavaş yavaş yola çıkıyordu ben de düştüm” şeklindeki beyanı ve sanık savunmaları nazara alındığında, sanık ..."ın şoförlüğünü, sanık ..."ın muavinliğini yaptığı yolcu minibüsüne katılan ve annesinin otogar çıkışının bilet gişelerinin ilerisinde bindikleri ve araç harekete geçtiğinde katılan ve annesinin oturdukları koltuktan ön koltuğa geçmek üzere ayağa kalktıkları sanık ..."ın, karşı yönden gelen bir aracı görmesi ile fren yaptığında ayakta olan katılanın düşerek basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığı oluşta, sanıklara kusur atfedilemeyeceğine ilişkin mahkeme kabulü isabetli olduğundan yeniden bilirkişi raporu alınması gerekçesi ile bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda yüklenen suç açısından sanığın kusurunun bulunmadığı gerekçe gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan ve mahalli Cumhuriyet Savcısının sanıklara kusur atfeden bilirkişi raporuna rağmen beraatlerine karar karar verildiğine ilişkin sair temyiz itirazının reddine, ancak;
Sanığın kusursuz olduğu kanaatine varılarak mahkumiyetine karar verilmesine karşın uygulama maddesinin CMK"nın 223/2-c maddesi yerine aynı Kanunun 223/2-e maddesinin gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 1. bendindeki "CMK 223/2-e" ibaresinin “CMK"nın 223/2-c” şeklinde değiştirilmesi suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.