Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/2869 Esas 2020/4270 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2869
Karar No: 2020/4270
Karar Tarihi: 08.07.2020

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/2869 Esas 2020/4270 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyet kararı verildiğini belirtiyor. Ancak, tekerrür uygulamasına esas alınan ilamın dolandırıcılık suçuna ilişkin olması ve dolandırıcılık suçunun uzlaşma kapsamına alınması karşısında, uzlaştırma işlemi yerine getirilmeden önce TCK'nin 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağına ilişkin değerlendirmenin yapılmadığına dikkat çekiliyor. Aynı şekilde, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi uygulamasının Anayasa Mahkemesi kararı ile yeniden değerlendirilmesinin zorunlu olduğuna işaret ediliyor. Bu nedenlerle, hüküm bozuluyor ve sanığın temyiz talepleri kabul ediliyor. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyle: TCK'nin 157/1, 141 ve 58. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi, CMK'nin 253/1 ve 254. maddeleri, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. ve 35. maddeleri, ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2018/2869 E. , 2020/4270 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

a) Sanık hakkında tekerrür uygulamasına esas alınan ilamın TCK’nin 157/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile değişik CMK’nin 253/1. maddesi uyarınca, 5237 sayılı TCK’nin 141. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçunun uzlaşma kapsamına alınması karşısında; 6763 sayılı Kanun’un 35. maddesi ile değişik CMK"nin 254. maddesi uyarınca aynı Kanun’un 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemi yerine getirildikten sonra, söz konusu ilam veya diğer adli sicil kayıtlarının esas alınarak TCK"nin 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
b) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.07.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.