Taraflar arasında görülen davada;
Davacılar, mirasbırakanları M.A.’ın diğer mirasçılarından mal kaçırmak amacıyla ve muvazaalı olarak 94, 95 ve 96 no’lu parsellerini aracı R. A.a satış göstererek temlik ettiğini, onun da davalı K.’e devrettiğini ileri sürüp tapu kayıtlarının iptali ile miras payları oranında adlarına tescilini olmazsa tenkis istemişlerdir.
Davalı, murisin kumar borçlarını ödemek amacıyla taşınmazlarını R.A..i.şahsa sattığını, birkaç ay sonra bedelini taksitle ödeyerek satılan yerleri kendisinin aldığını bildirip davanın reddini savunmuştur.
Davanın reddine ilişkin olarak verilen karar Dairece;” … Belirlenen bu olgular değerlendirildiğinde miras bırakan M."in R.a yapmış olduğu temliklerin bedelsiz ve muvazaalı olduğunun kabulü gerekir.Son kayıt maliki davalının miras bırakanın oğlu olup muvazaalı işlemi bilen kişi konumunda bulunduğu ve Türk Medeni Kanununun 1023 maddesi koruyuculuğunda istifade edemeyeceği açıktır.Yapılan işlemlerle taşınmazların davalıya intikal ettirilmesi amacıyla aracı kullandığı anlaşılmaktadır.
Hal böyle olunca; davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru değildir…..”gerekçesiyle bozulmuş, mahkemece bozma ilamına uyularak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hâkimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptali-tescil olmazsa tenkis isteklerine ilişkindir.
Hükmüne uyulan bozma ilamı uyarınca davanın kabul edilmiş olması kural olarak doğrudur.
Ancak, miras bırakan M.n 94 nolu parselin tümü ile 95 ve 96 nolu parsellerin 1/2 şer paylarını temlik ettiği gözetilerek, 94 nolu parselin tümü, 95 ve 96 nolu parsellerin de 1/2 şer paylarının tapusunun iptali ile davacıların miras payları oranında tescile karar verilmesi, kalan payların davalı üzerinde bırakalması gerekirken, 95 ve 96 nolu parsellerin muris M."le ilgisi olmayan 1/2 paylarının da kabul kapsamına alınması doğru değildir.
Davalının, temyiz itirazları değinilen yönler itibariyle yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlere hasren HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 26.6.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.