Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/1809 Esas 2020/2163 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki menfi tespit, istirdat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, taraflar arasında 24 ay süre ile günü birlik 4 adet binek oto kiralanması hizmet işi alımı hususunda sözleşme imzalandığını, davalının hizmetin 2013 model 4 adet otomobille sunulması gerektiği halde 2012 model 2 araç kullanıldığı ve toplamda 96 günlük hizmet kusuru cezası uygulanması gerektiğinden bahisle kesinti yapıldığını, bu araçlar için davalıya izin için başvurulduğunu ve kabul edildiğini, yapılan ceza-i işlemin hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek müvekkilinin borçlu olmadığının tespiti ile kesintinin istirdatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının hak edişleri üzerinde yapılan kesintinin hukuka uygun olduğunu, davacının şartnameyi bilerek teklif verdiğini, eksik sunduğu hizmet süresi olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk derece mahkemesince, davacı hakkında eksik iş nedeni ile tutulmuş herhangi bir tutanak ya da ihtarın varlığı hususunda dosya kapsamında bir evrak bulunmadığı, davalı yanca bu yönde bir savunmada bulunulmadığı, davacının tacir olduğu, tarafların sözleşme hükümleri ile bağlı olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesi kararına karşı davalı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi tarafından, davacının, davalıya başvurarak ihale ile üstlenilen 4 adet otonun 2 adetinin 2012 model olduğunu belirterek araçların bu haliyle kullanımına izin verilmesi halinde 60 günlük süre içerisinde değiştireceğini taahhüt ettiği, davalı kurumca da bu talep uygun görülerek araçların bu haliyle çalıştırılmasına olur verildiği, davacının müracaatlarına karşı herhangi bir olumsuz cevap verilmediği, araçların çalıştırılmasının da engellenmediği, uzatılan sürenin sonunda da davacının araçları temin ettiği, kesinti yapılmadan önce davacıya bu konuda herhangi bir ihtar yapılmadığı, fabrika müdürüne sözleşme imzalama yetkisi verilmesi, buna karşın müdürün süre uzatımı verme yetkisinin bulunmadığını ileri sürmenin TMK 2. maddesine aykırı olduğu gerekçeleriyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bu karara karşı süresinde davalı vekilince süresinde temyiz yoluna başvurulması üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
HMK"nın 362/1-a maddesi gereğince Bölge Adliye Mahkemesince verilen ve miktar ve değeri 41.530 TL’yi aşmayan kararlara karşı temyiz kanun yolu kapalı olduğundan davalı vekilinin temyiz isteminin miktar itibariyle reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Davalı vekilinin temyiz isteminin miktar itibariyle REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine, harç ve masrafların istek halinde ilgiliye iadesine, 18.06.2020 tarihinde oy birliği ile kesin olarak karar verildi.