MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Nafaka-Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından erkeğin davasının kabulü ve tazminat miktarları yönünden; davalı-karşı davacı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, kadın lehine hükmolunan tazminat ve nafakalar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı erkeğin tüm, davacı-karşı davalı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacı-karşı davalı kadın tarafından açılan nafaka davası ile davalı-karşı davacı tarafından açılan evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki sebebine dayalı görülen davalarda ilk derece mahkemesince, asıl davanın kabulü ile kadın ve ortak çocuk yararına nafakaya hükmolunmuş, karşı davanın ise reddine karar verilmiştir. Bu karara karşı davalı-karşı davacı erkek tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuş, istinaf incelemesi yapan bölge adliye mahkemesince erkeğin sair taleplerinin reddi ile “Erkeğin ilk derece mahkemesince kusur olarak kendisine yüklenilen ve gerçekleşen "Bağımsız konut temin etmemek, aynı evde yaşayan anne ve babasının evliliklerine müdahale etmesine, eşine psikolojik şiddet uygulamasına sessiz kalmak, bu tür davranışları desteklemek, çalışıp kazandığı paranın büyük bir kısmını anne babasına verip harçlık mahiyetinde anne babasından para alıp eşinin maddi ihtiyaçlarını gidermemek şeklinde kusurlu davranışları karşısında davacı-karşı davalı kadının da ev işlerini yapmadığı ve sürekli cep telefonu ile vakit geçirdiği, davacı-karşı davalı kadının az, davalı-karşı davacı erkeğin ağır kusurlu olduğunu kabulü ile erkeğin davasının kabulü ile fer’ileri yönünde hüküm kurulmuştur.
Türk Medeni Kanununun 166/1-2. maddesi uyarınca; boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin, ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Oysa dinlenen davalı-karşı davacı tanıklarının sözlerinin bir kısmı Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesinde yer alan temelinden sarsılma durumunu kabule elverişli olmayan beyanlar olup, bir kısmı ise, sebep ve saiki açıklanmayan ve inandırıcı olmaktan uzak izahlardan ibarettir. Bu itibarla karşı davanın reddi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi kararınının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın İbrahim"e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 218.50 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Ayşegül"e geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 28.01.2020 (Salı)