Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden maliki bulunduğu 1375 parsel sayılı taşınmazda bulunan ev ve hayvan barınağının davalı oğlu tarafından haklı bir neden olmaksızın kullanıldığını ileri sürerek, elatmanın önlenmesi isteğinde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, kayden davacıya ait çaplı taşınmazda bulunan ev ve ahırın davalı tarafından haklı bir nedeni olmaksızın kullanıldığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.                              
Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillere göre, kayden davacıya ait çaplı taşınmaza davalının haklı ve geçerli bir nedeni olmaksızın elattığı belirlenmek suretiyle, davanın kabulüne karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Davalının bu yöne değinen temyiz itirazları yerinde değildir, reddine.
Ancak, dava dilekçesinde gösterilen dava değeri gözetilmek suretiyle davacı yararına avukatlık ücreti tayin ve takdir edilmesi gerekirken keşfen belirlenen ancak, yargılama aşamasında harcı ikmal edilmeyen değer üzerinden fazla ücret takdir ve tayini doğru değildir.
Davalının bu yöne değinen temyiz itirazı yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedene hasren HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 26.06.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.