Esas No: 2021/13008
Karar No: 2022/19132
Karar Tarihi: 16.11.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/13008 Esas 2022/19132 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir kamu kurumunun zararına dolandırıcılık ve görevi kötüye kullanma suçlarından yargılanan sanıkların davasını inceledi. Görevi kötüye kullanma suçundan verilen beraat hükümleri bozulurken, kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verildi. Nitelikli dolandırıcılık suçundan yargılanan sanığın mahkumiyeti ise bozuldu. Sanığın mahkumiyetine yeterli delil olmadığı, suç yönünden beraat etmesi gerektiği belirtildi. Kanunlar yönünden ise, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesi ve 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi kararda yer almıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kamu kurum ve kuruluşlarının zararına dolandırıcılık, görevi kötüye kullanma
...
...
A-Sanıklar ... ve ...’in “Görevi kötüye kullanma” suçundan verilen beraat hükümlerine yönelik katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde;
Sanıklara yüklenen “Görevi kötüye kullanma” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesinde öngörülen olağan dava zamanaşımının, kesen son sebep olan sanıkların sorgusunun yapıldığı 30.05.2014 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanıklar hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağan dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
B-Sanık ...’ın “Nitelikli dolandırıcılık” suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik, katılan vekili ve sanık müdafisinin temyizlerinin incelenmesinde;
Sanık ...’in para yatırmak amacıyla ... Hükümet Konağı ... şubesine gittiği, burada veznedar olarak görevli bulunan sanık ...'e yanında getirdiği çantadan çıkardığı paraları desteler halinde vermeye başladığı, ...'in para sayma makinesinin bulunmaması nedeniyle sanık ...'in kendisine vermiş olduğu deste halindeki paraları elle saydığı, deste halinde kendisine verilen paraların eksik çıkması nedeniyle tekrar desteleri sanık ...'e iade etmesi üzerine sanık ...'in bu defa el becerisi göstermek suretiyle ve işlem karışıklığına sebebiyet vermek için cebinden para çıkarıp ve cebine para sokmak suretiyle ...'i aldatarak teslim etmiş olduğu paralardan bir kısmını tekrar pantolonuna ve gömleğinin cebine koyduğu, bu şekilde aslında 35.000,00-TL parayı sanık ...'e vermesine rağmen 40.000,00-TL vermiş gibi dekont aldığı, bu şekilde sanığın atılı suçu işlediği iddia olunan olayda;
Sanığın inkara yönelik savunması, sanık ...’in ve tanıkların beyanları, bilirkişi raporu ile kamera kayıtlarına göre olay tarihinde para sayma makinesinin bulunmaması nedeniyle sanık tarafından yatırılan paranın ... tarafından sayılması ve 40.000 TL paranın yatırıldığına dair makbuz düzenlenmiş olması karşısında sanığın mahkumiyetine yeterli, her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil olmadığından atılı suç yönünden beraatine hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyetine hükmedilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekili ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 16.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.