Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2008/6400 Esas 2008/8052 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, davalı adına kayıtlı  159 parsel sayılı taşınmazın bir kısmının kıyıda kaldığını ileri sürüp, bu kısmın tapu kaydının iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, kesin hüküm nedeniyle davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, taşınmazın bir kısmının kıyıda kaldığının belirlendiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, taraflarca süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi  raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.                                              
Dava, tapu iptal isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğine ve toplanan delillere göre; davacı Hazine, davalı adına kayıtlı 159 parsel sayılı taşınmazın bir kısmının kıyıda kaldığını ileri sürerek, eldeki davayı açmış, mahkemece 54.04 m2"lik bölümün keşfen belirlenen kıyı-kenar çizgisi içerisinde kaldığından bahisle bu bölüm yönünden davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davalı M. K.K."nun Ardeşen Asliye Hukuk Mahkemesinde açtığı tescil davası sonucunda "bir boş iki katlı bina"nın, 29.09.1959 tarih 1959/87 esas, 171 karar sayılı ilamla adına tesciline karar verildiği, bu davada Hazine"nin taraf olduğu, hükmün kesinleşerek davalı tapusunun bu hüküm sonucu oluştuğu anlaşılmaktadır.
Hemen belirtilmelidir ki, tescil hükmünün davada taraf olan Hazine"yi de bağlayacağı kuşkusuzdur. Ancak, mahkemece yapılan uygulamada uzman bilirkişi raporu ve krokisinden (A) ile  gösterilen bölümün kıyı-kenar çizgisi içerisinde  (B) ile işaretli bölümün ise kıyı-kenar çizgisi dışında kaldığı anılan tescil ilamının dayanağı krokinin fenni sıhhate haiz olmayıp ancak şeklen yararlanabileceği binanın zeminde oturduğu alanın 65.37 m2 miktarında bulunduğu görülmektedir. Sözü edilen tescil ilamında bina ve binanın oturduğu alanın tesciline karar verildiğine göre bu kapsamın tarafları bağlayacağı tartışmasızdır.
Hal böyle olunca, mahkemece 1959/87 esas-171 karar sayılı ilamında sözü edilen binanın dava tarihindeki gerçek konumu ile kullanım tarzı itibariyle kapsaması gereken alanın gözetilmesi, bunun dışında kalan kısımlar yönünden davanın kabulüne karar verilmesi  gerekirken, anılan husus göz ardı edilerek yazılı olduğu üzere karar verilmiş olması doğru değildir.
Tarafların bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlere hasren HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 26.06.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.