Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/7453 Esas 2019/5320 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/7453
Karar No: 2019/5320
Karar Tarihi: 29.04.2019

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/7453 Esas 2019/5320 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dört yıl önce avukatlık yaptığı müvekkilinin ödenmemiş ücretler nedeniyle vekillik görevinden çekildiği ve müvekkili aleyhine açılan takipte alacağı bulunduğu gerekçesiyle,intikal eden davada itirazın iptali ve icra inkar tazminatı talebinde bulunduğu davanın Afyonkarahisar 2. Asliye Hukuk Mahkemesi'nce kabul edildiği ancak davalı tarafından temyiz edildiği görüldü. Ancak temyiz edilen miktarın 2.080,00 TL'yi geçmediğinden HUMK'nun 427. maddesinin 2. fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmadığına ve dolayısıyla temyiz dilekçesinin reddedilmesi gerektiğine karar verildi. Kanun maddesi olarak HUMK'nun 427/2 ve 5219 sayılı yasa ile değiştirilen maddesi belirtildi.

(Kapatılan) 13. Hukuk Dairesi 2016/7453 E. , 2019/5320 K.

"İçtihat Metni"

... vekili avukat ... ile ... aralarındaki dava hakkında Afyonkarahisar 2. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 10/09/2015 tarih ve 2015/7-2015/590 sayılı hükmün davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, avukat olduğunu, davalının kendisini vekil olarak tayin ettiğini, aralarında 13.05.2011 tarihinde masraf, ücret ve sorumluluklarına ilişkin sözleşme imzalandığını, davalı tarafından ödenmesi gereken masraf ve vekalet ücretinin ödenmediğini, bunun üzerine haklı olarak vekillikten çekildiğini, davalı aleyhine Afyonkarahisar 6. İcra Müdürlüğü"nün 2014/18630 esas sayılı dosyası ile takip başlatıldığını, davalının takibe itiraz etmesi üzerine takibin durduğunu, toplam 1.603,11-TL alacağı bulunduğunu ileri sürerek; itirazın iptali ile icra inkar tazminatına hükmedilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece 10.09.2015 tarihinde davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK"nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL"yi geçmediğinden HUMK"nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427. maddesinin 2. fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 29/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.