Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/6768 Esas 2020/409 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/6768
Karar No: 2020/409

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/6768 Esas 2020/409 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi'nde görülen bir boşanma davasında tarafların ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alınarak davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat miktarını, Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun bir miktarda belirlemeleri gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, mahkemenin verdiği hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekilde açıklanabilir:
- Türk Medeni Kanunu Madde 174/1: \"Boşanma veya ayrılık sebeplerinden herhangi birinin diğer tarafa yükletilmesi nedeniyle zarar gören taraf, diğer taraftan uygun bir maddi tazminat isteyebilir.\"
- Türk Medeni Kanunu Madde 174/2: \"Boşanma veya ayrılık sebeplerinden dolayı manevi zarara uğrayan taraf, diğer taraftan uygun bir manevi tazminat isteyebilir.\"
- Türk Borçlar Kanunu Madde 50: \"Hukuka aykırı bir fiil veya kusur nedeniyle bir başkasına zarar veren, bu zararı gidermekle yükümlüdür.\"
- Türk Borçlar Kanunu Madde

2. Hukuk Dairesi 2019/6768 E. , 2020/409 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından maddi manevi tazminat miktarları yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 28.01.2020 (Salı)