17. Ceza Dairesi Esas No: 2015/2507 Karar No: 2015/4349 Karar Tarihi: 23.06.2015
Hırsızlık - konut dokunulmazlığnı ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/2507 Esas 2015/4349 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir kişiye hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükmü verdi. Temyiz sonucunda cezaların sürelerine göre müdafiinin duruşmalı inceleme istemi reddedildi. Konut dokunulmazlığını ihlal suçunun birden fazla kişi tarafından işlendiği anlaşıldığı için sanık hakkında TCK'nın 119/1-c maddesi uygulanması gerektiği belirtildi. Ancak, kararın düzeltilmesi gereken noktaları da bulunuyordu. İlk olarak, sanığın cezasının infazı tamamlanana kadar bazı haklarından yoksun bırakılması kararının yazılmaması hatalıydı. İkinci olarak, yargılama giderinin 20 TL'nin altında olması nedeniyle Hazine'ye yükletilmesi gerektiği unutulmuştu. Bu hatalar nedeniyle hükümler düzeltildi ve onandı. İlgili kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 119/1-c, 53/1 ve 53/3 maddeleri, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1 maddesi, 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 318 ve 421. maddeleri, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi, 6352 sayılı Kanun'un 100. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 324/4. madd
17. Ceza Dairesi 2015/2507 E. , 2015/4349 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığnı ihlal, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü: Hükmedilen cezaların sürelerine göre,sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 318 ve 421.maddeleri gereğince REDDİNE. Konut dokunulmazlığını ihlal suçunun birden fazla kişi tarafından işlendiği dosya kapsamından anlaşılmakla, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesi uygulama yapılması gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Kasten işlemiş olduğu suçlar için hapis cezasıyla mahkûmiyetinin yasal sonucu olarak sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a),(b),(c),(d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, anılan maddenin 3. fıkrasında yazılı kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması, 2- Yargılama giderinin 6183 sayılı Kanunun 106. maddesinde belirlenen 20.00 TL’den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesi gereğince Hazineye yükletilmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından ""TCK"nın 53/1.maddesinin uygulanmasına’’ ve yargılama gideri ilişkin bölümler çıkarılarak, yerine ‘‘TCK"nın 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ yargılama giderleri ile ilgili bölüme ise 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesi gereğince Hazineye yükletilmesine cümlelerinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.