MAHKEMESİ : İstanbul 17. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 06/05/2014
NUMARASI : 2009/233-2014/147

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı Orman Yönetimi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı Orman Yönetimi, İstanbul İl Mera Komisyonu tarafından A.köyü 307 sayılı parselle ilgili mera tahsis kararı alındığını, bu kararın 28/05/2009 - 28/06/2009 tarihleri askıya çıkarıldığını, oysa, bu taşınmazın kısmen kesinleşen orman sınırları içinde kaldığını, orman arazilerinin mera sahası olarak tahsisinin mümkün olmadığını, kesinleşmiş Devlet Ormanı sınırları içinde bulunan taşınmazların mera tahsis işleminin hukuka aykırı olduğunu ve iptali gerektiğini ileri sürerek, 307 parsel sayılı taşınmazın orman sınırları içinde kalan kısmına yönelik mera tahsıs işleminin iptali ve bu kısmın orman vasfıyla Hazine adına tescilini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının davasının kısmen kabul kısmen reddine, davalılardan Hazine aleyhine açılan davanın pasif husumet yokluğundan reddine, İstanbul ili, Eyüp ilçesi, A. köyü, 307 parsel numaralı taşınmazın, uzman bilirkişiler tarafından hazırlanan 31/01/2014 tarihli ek raporda (A) ile gösterilen 1.310,00 m² yüzölçümündeki kısmının bu parselden ifraz edilerek, Akpınar köyü mera özel sicilinden terkin edilmesine, ayrı bir parsel numarası verilerek orman niteliği ile Hazine adına tapuya kayıt ve tesciline, davacı tarafın fazlaya ilişkin talebinin reddine karar verilmiş, hüküm davacı Orman Yönetimi tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, mera tahsis işleminin iptali ve kesinleşen orman tahdidi içinde kalan taşınmazın tescili istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde, 1940 yılında 3116 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılıp kesinleşen orman kadastrosu, daha sonra 21.01.1993 tarihinde ilân edilerek kesinleşen aplikasyon ve 2/B madde uygulaması henüz sınırlandırılması yapılmamış ormanların kadastrosu vardır.
İncelenen dosya kapsamına kararın dayandığı gerekçeye ve uzman orman bilirkişi tarafından kesinleşmiş orman tahdit haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama ve araştırmada, çekişmeli 307 sayılı parselin 31/01/2014 tarihli bilirkişi raporlarına ekli krokide (A) harfi ile gösterilen 1310 m² yüzölçümündeki bölümünün orman tahdidi içinde taşınmazın geriye kalan bölümünün ise tahdit dışında kalan yerlerden olduğu belirlenerek yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak, davacı Orman Yönetimi, davasını taşınmazın tahdit içinde kalan kısmına yönelik açtığı ve mahkemece de tahdit içinde alan kısım yönünden hüküm kurulduğu halde, hüküm fıkrasında davanın kabulüne denilmesi gerekirken, kısmen kabul kısmen reddine denilmesi; bundan ayrı, meralarda kullanma ve yararlanma hakkı köy tüzel kişiliğine, mülkiyet hakkı ise Hazineye ait olduğundan, Hazine davada kanunî hasım
olmasına rağmen, mahkemece aleyhine açılan davada husumeti bulunmadığı gerekçesi ile red kararı verilmesi ve davası kabul edilen Orman Yönetimi aleyhine vekâlet ücretine hükmedilmesi doğru değil ise de bu hususlar hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu nedenle; hüküm fıkrasının 1, 2 ve 6. bendlerinin kaldırılarak 1 ve 2. bendin yerine; “Davacının davasının kabulü ile” ibaresinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK"nın 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 10.06.2015 günü oy birliği ile karar verildi.