MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Parada sahtecilik ve kasten yaralama
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere


Gereği görüşülüp düşünüldü:

Sanığın yokluğunda verilen hükmün, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10. ve 11. maddeleri gereği bizzat sanığa veya onun yerine tebligatı alabilecek kişilere usulüne uygun yapılmadığı anlaşılmakla; sanığın kararı 26.02.2016 tarihinde öğrendiği kabul edilerek, eski hale getirme ve temyiz talebinin kabulü ile yapılan incelemede:

1- Sanık hakkında yaralama suçundan hükmolunan adli para cezasının tutarına ve karar tarihinde yürürlükte olan 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle eklenen 5320 sayılı Yasanın geçici 2. maddesine göre hüküm, kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığından sanığın temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nun 317. maddesi gereğince oybirliğiyle (REDDİNE),

2- Parada sahtecilik suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesinde;

5237 sayılı TCK.nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının; Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı gözetilerek infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun,
yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, bir sebebe dayanmayan temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddiyle hükmün (ONANMASINA), 21.04.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.