MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Olaydan sonra yakınanın aracının durumu ile ilgili herhangi bir görgü-tespit yapılmadığı ve yakınanın ilk beyanlarında anahtar uydurulmasından bahsetmediği, suçu kısmen ikrar eden sanıkların camı kullanarak araca girdikleri yönündeki savunmanları gözönüne alındığında yakınanın kovuşturma aşamasında kapıda zorlama olmaması sebebi ile anahtar uydurulduğu yönündeki beyanlarının da herhangi somut bir delil ile desteklenmeyen şahsi kanaat olduğu değerlendirildiğinden; şüpheli durumun sanıklar lehine yorumlanarak suçun yazılı şekilde vasıflandırılmasında isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla yapılan incelemede;
Sanıkların eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b. maddesinde yer alan hırsızlık suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, suç tarihi itibariyle 15-18 yaş grubunda olan sanıklar hakkında aynı Yasanın 66/1-e, 66/2 maddelerinde belirtilen 5 Yıl 4 Aylık asli dava zamanaşımının, karar tarihi olan 09.12.2009 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ve ... müdafiilerinin temyiz nedeni ve tebliğnamedeki bozma isteyen düşünce bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklar hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 23.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.