Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2014/9953 Esas 2015/5557 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Kastamonu Kadastro Mahkemesi
TARİHİ : 26/09/2014
NUMARASI : 1989/96-2014/71

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı H.. H.. ve müdahil Orman Yönetimi ile davalı A.. T.. vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Kadastro sırasında E...köyü, 365 parsel sayılı 2800 m2, 180 parsel sayılı 3010 m2, 179 parsel sayılı 2800 m2, 171 parsel sayılı 7700 m2, 151 parsel sayılı 7200 m2 yüzölçümündeki taşınmazlar, tarla niteliği ile belgesizden davalı A.. T.. adına, 150 parsel sayılı 7100 m2 ve 364 parsel sayılı 1750 m2 yüzölçümündeki taşınmazlar ise belgesizden tarla niteliği ile Ahmet ve Y.. T.. adlarına tespit edilmiştir.
Asıl ve birleştirilen dosyalarda davacı H.. H.. vekili, dava konusu taşınmazların devletin hüküm ve tasarrufu altında olan yerlerden olduğu iddiasıyla dava açmıştır. Birleştirilen 1993/20 E. sayılı dosyada dava konusu 364 ve 150 parsel sayılı taşınmazlara ilişkin mahkemece davanın reddine dair verilen hüküm, davacı H.. H.. tarafından temyiz edilmekle, Yargıtay 7. Hukuk Dairesinin 24/12/1992 tarih ve 1990/5757 - 1992/22752 sayılı kararı ile bozulmuştur.
Hükmüne uyulan bozma kararında özetle; ""364 parselin vergi kaydı yüzölçümü fazlası olduğu ve meradan açıldığının kabulü ile 364 parselin mera olar sınırlandırılması gerektiği, 150 parsel hakkında ise usulünce mera araştırması yapılması"" gereğine değinilmiştir. Mahkemece bozma kararına uyulduktan sonra dosya, eldeki 1989/96 E. sayılı dava dosyası ile birleştirilmiştir.
Orman Yönetimi ise, 15/10/2010 tarihinde harcını yatırmak suretiyle, taşınmazların orman sayılan yerlerden olduğu iddiasıyla davaya katılmıştır.
Mahkemece asıl davada davacı ve asli müdahilin davasının kısmen kabulüne, birleştirilen davada davacının davasının kısmen kabulüne, asli müdahilin davasının kabulüne, Kastamonu ili Merkez ilçesi E.. köyü 365 ve 364 parsel sayılı taşınmazların tapulama tutanağındaki tespitlerinin iptali ile taşınmazların orman vasfı ile ayrı ayrı H.. H.. adına tespit ve tapuya tesciline; 150, 151, 171, 179 ve 180 parsel sayılı taşınmazların ayrı ayrı tapulama tutanağındaki tespit gibi tapuya tesciline karar verilmiş; hüküm, davacı H.. H.. ve müdahil Orman Yönetimi ile davalı A.. T.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kadastro tespitine itiraz niteliğindedir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde tesbit tarihinden önce orman kadastrosu yapılmamıştır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye ve uzman orman bilirkişi tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırma sonucunda dava konusu taşınmazlardan 364 ve 365 parsellerin orman sayılan, 150, 151, 171, 179 ve 180 sayılı parsellerin orman sayılmayan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve adına tescil kararı verilen kişiler yararına 3402 sayılı Kanunun 14. maddesinde yazılı kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının oluştuğu belirlenerek yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Kanunun 16. maddesi ile 3402 sayılı Kanuna eklenen 36/A madde gereğince davalıdan onama harcı alınmasına yer olmadığına ve yatırdığı temyiz harcının istek halinde iadesine, aşağıda yazılı onama harcının Orman Yönetimine yükletilmesine, H.. H..den harç alınmasına yer olmadığına 10/06/2015 günü oy birliği ile karar verildi.