Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2013/14199 Esas 2014/1496 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Tomarza Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 09/05/2013
NUMARASI : 2012/59-2013/107

Davacı tarafından, davalı aleyhine 30.04.2012 gününde verilen dilekçe ile geçit irtifakı kurulması istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 09.05.2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı, maliki olduğu .. parsel sayılı taşınmazın genel yola bağlantısı bulunmadığını ileri sürerek, davalıya ait 570 parsel sayılı taşınmazdan geçit hakkı kurulmasını istemiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulü ile davalıya ait .. parsel sayılı taşınmazdan geçit kurulmasına karar verilmiştir.
Hükmü, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, Türk Medeni Kanununun 747. maddesi gereğince geçit hakkı kurulması isteğine ilişkindir.
Ülkemizde arazi düzenlenmesinin sağlıklı bir yapıya kavuşmamış olması ve her taşınmazın yol ihtiyacına cevap verilmemesi geçit davalarının nedenidir. Geçit hakkı verilmesiyle genel yola bağlantısı olmayan veya yolu bulunsa bile bu yol ile ihtiyacı karşılanamayan taşınmazın genel yolla kesintisiz bağlantısı sağlanır. Uygulama ve doktrinde genellikle bunlardan ilkine “mutlak geçit ihtiyacı” veya “geçit yoksunluğu”, ikincisine de “nispi geçit ihtiyacı” ya da “geçit yetersizliği” denilmektedir.
Yararına geçit kurulacak taşınmazın tapuda kayıtlı niteliği ve kullanım amacı nazara alınarak özellikle tarım alanlarında, nihayet bir tarım aracının geçeceği genişlikte (emsaline göre 2,5-3 m.) geçit hakkı tesisine karar vermek gerekir. Bu genişliği aşan bir yol verilmesinin zorunlu olduğu hallerde, gerekçesi kararda dayanakları ile birlikte gösterilmelidir.
Somut olayda, davacıya ait .. parsel sayılı taşınmazın genel yola bağlantısı bulunmadığından mutlak geçit ihtiyacı içerisinde bulunduğu açıktır. Mahkemece, hükme esas alınan 15.11.2012 tarihli fen bilirkişi raporunun eki krokide .. parsel sayılı taşınmazın kahverengi ile gösterilen ve (A) ile işaretli bölümünden 4 metre eninde geçit kurulduğu görülmüştür. Bu tür davalarda kural olarak 2,5-3 metre eninde geçit kurulması gerekli olmakla birlikte 571 sayılı parselden aleyhine geçit kurulan .. sayılı parsele sadece giriş kısmında zorunluluk bulunduğundan araçların manevra yapabileceği şekilde daha fazla genişlikte yer bırakılmak suretiyle geçit irtifakı tesisi devamında ise yine 2,5-3 metre genişliğinde geçit kurulması gerekirken gerekçesi açıklanmadan geçitin baştan sona kadar 4 metre genişliğinde kurulmasına karar verilmesi doğru görülmemiş, bu sebeple hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 05.02.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.