Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/1374 Esas 2020/2158 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki rücuen tazminat davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili; müvekkili ile davalı şirket arasında hizmet alım sözleşmesi bulunduğunu, sözleşme kapsamında davalı tarafından çalıştırılan dava dışı işçinin işe iade davası açtığını, davanın işçi lehine sonuçlandığını ve bu kapsamda müvekkili tarafından dava dışı işçiye icra takibi sonucunda ödeme yapıldığını, yapılan bu ödemeden sözleşme hükümlerine göre davalının sorumlu olduğunu, müvekkili tarafından ödenen bedelin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili işçinin ücretlerinden davacının sorumlu olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece davanın kabulüne dair verilen karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir. Yargıtay 13. Hukuk Dairesinin 15.09.2015 günlü, 2015/22921 E, 2015/26974 K. sayılı ilamı ile taraflar arasındaki hizmet sözleşmesi ve eki olan şartnamelerde, dava konusu işe iade davasının parasal sonuçları olan işe başlatmama tazminatı ve boşta geçen süreye ait ücret ve diğer haklardan davalı şirketin sorumlu olacağına ilişkin bir hüküm bulunmadığı, dava dışı işçiye yapılan ödeme nedeniyle davacı ... davalının yarı oranda sorumlu olduklarının kabulü gerektiği gerekçesiyle bozulmuştur. Bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde, mahkemece, davacı asıl işverenin ödemiş olduğu miktarın 1/2’sini davalıdan rücuen tahsilini talep edebileceği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre taraf vekillerinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 492 Sayılı Harçlar Kanunu"nun 13/j maddesi uyarınca davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 18.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.