Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2012/4462 Esas 2012/5671 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2012/4462
Karar No: 2012/5671
Karar Tarihi: 03.10.2012

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2012/4462 Esas 2012/5671 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı kooperatif, çıkma payının tahsili amacıyla başlatılan takip sırasında davacıya 7.000 TL ödeme yapmıştır. Davacı daha sonra kooperatifi dava ederek tüm alacağının tahsili için dava açmıştır. Ancak mahkeme, davacının takip konusu yaptığı alacak miktarından daha fazla tahsilat yaptığını ve istediği tutarın ayrı bir dava konusu olması gerektiği gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir. Davacı temyiz etse de, temyiz itirazları reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri: Hukuk Muhakemeleri Kanunu madde 108-110, Türk Borçlar Kanunu madde 118-121.

23. Hukuk Dairesi 2012/4462 E. , 2012/5671 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı, davalı kooperatifin kendisini üyelikten ihraç ettiğini, çıkma payının tahsili amacıyla başlattığı takip sırasında kooperatif temsilcisinin kendisine 7.000,00 TL ödeme yaptığını, icra müdürünün kendisini yanlış yönlendirmesi sonucunda, davalıdan alacağının kalmadığına yönelik dilekçe verdiğini, amacının takipten vazgeçmek olmadığını, gerçekte alacağının 50-60 bin TL olduğunu ileri sürerek, tüm alacağının davalıdan tahsilini talep ve dava etmiş, harca esas değer 3.650,00 TL olarak gösterilmiştir.
Davalı kooperatif temsilcisi, 7.000,00 TL"nin davacıya ödenmesi üzerine davacının icra müdürlüğüne söz konusu dilekçeyi verdiğini, kooperatiften alacağının kalmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacının, takip konusu yaptığı alacak miktarından daha fazla tahsilat yaptığı, davacının tahsil ettiğinden daha fazla alacaklı olduğuna ilişkin talebinin ayrı bir davada talep edilebileceği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacının temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacının tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, alınması gereken harç peşin yatırıldığından yeniden harç alınmasına yer olmadığına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 03.10.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.