Mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/17080 Esas 2021/20397 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/17080
Karar No: 2021/20397
Karar Tarihi: 01.12.2021

Mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/17080 Esas 2021/20397 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından karara bağlanan bir mala zarar verme suçu davasında, sanığın ceza ehliyetinin olmadığı tespit edilmiş ve koruma ve tedavi altına alınması gerektiği belirtilmiştir. Ancak sanığa henüz zorunlu müdafii atanmadan sadece soruşturma aşamasındaki beyanı ve tanık beyanı ile yetinilerek yazılı şekilde eksik kovuşturma ile hüküm kurulduğu ve delil takdiri yapıldığı belirtilerek karar bozulmuştur. Kararın gerekçesi olarak CMUK'nin 318. maddesi uyarınca sanık müdafinin duruşmalı inceleme talebinin reddine karar verilmesi, TCK'nin 32/1. maddesi kapsamında sanığın ceza ehliyetinin olmadığı saptanmasına rağmen 5271 sayılı CMK'nin 193/2. maddesi gereği sorgusunun yapılmaması ve delil takdiri yapılması gösterilmiştir. Kanun maddeleri olarak, CMUK'nin 318. maddesi, TCK'nin 32/1. maddesi, 5271 sayılı CMK'nin 193/2. maddesi, 191. ve 147. maddeleri sayılmıştır.

2. Ceza Dairesi 2020/17080 E. , 2021/20397 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığına, koruma ve tedavi altına almaya ilişkin güvenlik tedbiri

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ... ve annesinin temyiz talebinin değerlendirilmesi ile ilgili verilen 12/08/2015 tarihli ek kararın müdafii atanma zorunluluğu bulunan sanığa tebliğ edildiği sanık müdafinin 22/11/2019 tarihinde tebliğ edilen ek kararı temyiz ettiği anlaşılmakla, sanık müdafinin temyizinin süresinde olduğunun kabulü ile yapılan incelemede; hükmedilen karar ve güvenlik tedbirinin niteliğine göre 1412 sayılı CMUK"nın 318. maddesi uyarınca sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteğinin reddine karar verilerek yapılan incelemede;
... Eğitim ve Araştırma Hastanesinden alınan raporla TCK"nın 32/1. maddesi kapsamında ceza ehliyeti olmadığı saptanan sanığın, henüz kendisine zorunlu müdafii atanmadan yalnızca soruşturma aşamasındaki beyanı ve 10.06.2015 tarihli oturumda tanık olarak dinlenen babasının beyanı ile yetinilerek 5271 sayılı CMK"nin 193/2. maddesine yanlış anlam verilerek aynı Kanun"un 191. ve 147. maddeleri gereğince sanığın sorgusu yapılmadan delil takdiri yapılarak eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 01.12.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.