1. Hukuk Dairesi Esas No: 2008/5884 Karar No: 2008/7628 Karar Tarihi: 18.6.2008
Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2008/5884 Esas 2008/7628 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, annesinin taşınmazdaki payını davalı oğluna muvazaalı biçimde temlik ettiğini ileri sürerek, tapu iptali ve tescil isteğinde bulunmuştur. Davalı ise payını bedelini ödeyerek satın aldığını savunmuştur. Mahkeme, davanın kabulüne hükmetmiştir. Ancak temyiz incelemesi sonucunda, taşınmazın bedeli ile satış bedeli arasında muvazaanın kanıtı olabilecek şekilde önemli bir fark bulunmadığı, miras bırakanın satmaya ihtiyacının olduğu ve satış bedelinin de murise ödendiği anlaşılmıştır. Bu sebeple, davanın muvazaalı şekilde temlik edildiği iddiasının kabul edilemeyeceği ve İcra ve İflas Kanunu'nun 32. maddesine göre davanın reddine karar verilmesi gerektiği belirlenmiştir. Hükmün bu nedenle bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri: İcra ve İflas Kanunu'nun 32. maddesi.
Taraflar arasında görülen davada; Davacı, miras bırakanı annesi F. S.nin 61 parsel sayılı taşınmazdaki bir kısım payını davalı oğluna muvazaalı biçimde temlik ettiğini ileri sürerek, tapu iptali ve tescil isteğinde bulunmuştur. Davalı, dava konusu taşınmazdaki payını bedelini ödemek suretiyle miras bırakandan satın aldığını, iddianın doğru olmadığını belirterek, davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir. Karar, davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü. -KARAR- Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptali ve tescili isteğine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir. Dosya içeriğinden ve toplanan delillerden; özellikle dava dışı mirasçı olan üç kardeşin beyanlarından miras bırakanın hasta olduğu ve bakıma muhtaç olup uzun yıllardan beri davalı A. tarafından kendisine bakıldığı, taşınmazın satış tarihindeki gerçek bedeli ile satış bedeli arasında muvazaanın kanıtı olabilecek şekilde önemli bir fark bulunmadığı, miras bırakanın satmaya ihtiyacının olduğu satış bedelininde murise ödendiği anlaşılmaktadır. Bu durumda, nizalı taşınmazın muvazaalı şekilde temlik edildiğinden sözedilemeyeceği ve olayda 1.4.1974 tarih l/2 Sayılı İçtihadı Birleştirme Kararının uygulama olanağı bulunmadığı görülmektedir. Hal böyle olunca, davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olduğu dorğ değildir. Davalının, temyiz itirazı yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenden ötürü HUMK"nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 18.6.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.