Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/6056 Esas 2020/1194 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6056
Karar No: 2020/1194
Karar Tarihi: 17.02.2020

Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/6056 Esas 2020/1194 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık tarafından mağdureye cinsel tacizde bulunulduğu ve suçun mahkumiyetle sonuçlandığı belirlenmiştir. Dosya yasal düzenlemeler doğrultusunda incelenmiş ve Anayasa Mahkemesinin hak yoksunluklarına ilişkin iptal kararı dikkate alınmıştır. Sanığın eyleminin, kısa süreli ve kesintili olduğu ve sarkıntılık düzeyinde kaldığı tespit edilmiştir. Mahkemece temel cezanın alt sınırdan tespit edilmesi nedeniyle sonuç ceza miktarının değişmediği gözetilmiştir. Tüm delillerin eksiksiz kararda gösterildiği ve hükmedilen cezanın kanuni sınırlar içinde tayin edildiği görülmüştür. Temyiz talebi reddedilerek hüküm onanmıştır.
Kanun Maddeleri: TCK'nın 53. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2016/6056 E. , 2020/1194 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü;
Hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Tüm dosya kapsamına göre sanığın olay günü mağdurenin kolundan tutarak cinsel taciz içeren sözler sarfetmesi şeklindeki fiziksel temas içeren eyleminin kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleşmesinden dolayı sarkıntılık düzeyinde kaldığı ve mahkemece sanık hakkında temel cezanın alt sınırdan tespit edilmesi nedeniyle sonuç ceza miktarının değişmediği gözetildiğinde muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 17.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.